نقش مترو بر توسعه ی شهری و مقایسه ی نمونه هایی ازنقش آن در ایران با کشورهای توسعه یافته

حمل و نقل شهری یکی از مهمترین موضوعاتی است که در همه ی دوره ها در برنامه ریزی شهری مورد توجه قرار گرفته است. در طول تاریخ حمل و نقل، بین دسترسی و انواع خدمات حمل و نقلی با توسعه ی نواحی شهری ارتباط متقابل و تنگاتنگی وجود داشته است. با رشد و گسترش بیرویه ی شهرها و در نظر نگرفتن ارتباط منطقی بین برنامه ریزی کاربری اراضی شهری و برنامهریزی حمل و نقل، مشکلات عدیده ای ایجاد شد و شهرسازان نوگرا به مطالعه ی راهکارهایی برای تغییر وضعیت پرداختند . یکی از شبکه های حمل و نقل عمومی شبکه ی مترو است.ورود این وسیله به شبکه ی حمل و نقل عمومی تغییرات عمدهای در گردش ترافیک و حمل و نقل در شهرها ایجاد کرده است و متعاقب آن آثاری بر تعادل جذب جمعیت و ظرفیت توسعه ی مناطق میگذارد، میتوان گفت یکی از راههای غلبه بر بخشی از مشکلات در شهرها کاهش تراکم محلات شهر توسط ایجاد شهرهای اقماری است. آنچه که اهمیت دارد شناخت میزان و نحوه ی تاثیرگذاری این شبکه بر توسعه ی شهری است. مطالعه ی حاضر با هدف آگاهی و شناخت مسایل و مشکلات و قابلیت های ناشی از احداث شبکه ی مترو به مقایسه ی وضعیت آن در ایران با کشورهای توسعه یافته میپردازد روش تحقیق در این پژوهش مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و اسنادی و تجزیه و تحلیل استاندارد ها از طریق جداول بوده است نتایج این تحقیق نشان میدهد که با برنامه ریزی و حمایت و سیاستگذاری های صحیح بخش عمومی شبکه ی مترو میتواند در تحقق راهبرد توسعه در شهرها نقش اساسی و محوری ایفا نماید و به محرک مهمی در اصلاح ساختار شهری تبدیل شود.

کلیدواژه ها:

حمل و نقل عمومی ، شبکه مترو ، توسعه ی شهری ، ساختار شهری