علی رستم پور - دانشجوی دکترای زبانشناسی همگانی علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم

استعاره ، موضوعی اساسی و بنیادین در مطالعات زبانشناسی شناختی است واهمیت آن بهگونهای است که منعکس کننده ماهیت شناختی انسان است. اگر زبانشناسی شناختی را مطالعه ویژگیهای زبان بدانیم که از طریق آن سایرجنبههای شناخت انسانی منعکس میشود، استعاره برجسته ترین مظاهر این روابط شناختی است ( اردبیلی ، 1392 .(از نظر دیدگاه شناختی زبان روزمره و گفتار (حتی تخصصی ) مملو از استعاره ها است و از طریق بررسی این استعاره هاست کهمی توان به شناخت انسان نایل شد . در این جستار علمی با در نظر گرفتن دیدگاه شناختی ، استعاره های مفهومی مربوطبه بازنمایی انسان در گویش جوانان اراکی مورد مطالعه قرار گرفت و نتایج بیانگر آن است که بازنمایی انسان بعنوان ماشین (انسان ماشین است ) سهم قابل توجهی را دارا می باشد . این مطلب بیانگر ضمیر ناخودآگاه یا شناخت آنان نسبت به خود است که در رابطه دیالکتیک با محیط پیرامون ایشان که مملو از خودرو ، موبایل ، کامپیوتر وامثال آن است شکل می گیرد . انگاره شناختی - استعاری انسان به منزله ماشین ایراداتی نیز دارد، زیرا در این انگاره شناختی، برخی از قابلیت ها و یژگی های انسانی که وجه تمایز انسان و ماشین است، در نظر گرفته نشده است .

استعاره مفهومی ، زبانشناسی شناختی ، رویکرد شناختی