تنگنای الفاظ و عبارات:بررسی مساله بیانناپذیری تجارب عرفانی از دیدگاه عینالقضات همدانی
محل انتشار: کنگره بین المللی زبان و ادبیات
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 320
فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LPMCONF01_1056
تاریخ نمایه سازی: 7 اردیبهشت 1396
چکیده مقاله:
در گزارشات عرفانی عارفان در سنن مختلف، همواره به عباراتی بر میخوریم که بیان میدارد از آنچه در حین تجارب عرفانی، بر آنها گذشته است هیچ عبارت و نشان نتوان داد این ویژگی چنان دامنه فراگیری دارد که برخی عرفانپژوهان آن را تحت عنوان اصل بیانناپذیری، از ویژگیهای بنیادین عرفان قلمداد کردهاند. و در پی تحلیل و توجیه علل و عوامل حادث شدن آن برآمدهاند در این مقاله نخست، مهمترین پژوهشهای انجام شده درباره موضوع بیانناپذیری به اختصارگزارش میشود. سپس، گزارشات و نظریات عینالقضات همدانی به عنوان عارفی برجسته و صاحب دیدگاههای نظری و تحلیلی در عرفان اسلامی در موضوع مورد بحث، مطرح میگردد و در پایان، دیدگاههای ویلیام جیمز، استیس، کتز و پراود فوت، به عنوان عرفانپژوهان صاحبنظر در موضوع بیانناپذیری، با آراء عینالقضات مقایسه و نقد میگردد.بررسی دیدگاههای عینالقضات درباره بیانناپذیری، نشان میدهد که این حالت، از نظر او مطلق نیست، مشکل درعبارت نگنجیدن در اینجاست که معارف ادراکی، برای عقل بشر و الفاظ سر است و تنها با کمک الفاظ متشابه و رمز و استعاره و در صورت رخصت داشتن، میتوان به بیان آن پرداخت.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مهدی ییلاقی
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی گرایش ادبیات عرفانی دانشگاه فردوسی مشهد
الهام فرزام
دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه مازندران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :