نگاهی به یکی ازاعتقادات واحد فکری میان شرق و غرب :عشق واقعی همان عشق به معناست که مایه ی کمال است

در میان اندیشمندان وادیبان جوامع مختلف ادبی از شرق تا غرب همواره کسانی به چشم می خورند که با نگاهی منفی و ازدل وجان به انکار عشق وعاشقی می پردازند، اینان چون با دیده ی سودجویی به حریم بی نیازی عشقنزدیک شده اما سودی نجسته اند مصداق آن کسان واقع شده اند که برای توجیه کاهلی خود انگور دست نیافته را ترش می دانند .زیرا برخورداری ازعشق وحالات آن همت و تلاش وگذشت می طلبد که با سودجویی های حقیرروزانه سازگار نیست و به قول مولوی: جان همه روز از لگدکوب خیال وزیان و سود و از خوف زوال نی صفا می ماندش نی لطف و فر نی بسوی آسمان راه سفرازآن چه تحقیق و پژوهش ها موید آن است مشخص می گردد بی تردید چه در زمان جامی در هرات چه در زمان نظامی و چه درعصرآراگون در قرن بیستم درفرانسه عشق یکی از والاترین خصوصیت آدمی است و این مقاله نگاهی به این معنا دارد

کلیدواژه ها:

آراگون ، عشق ، جامی