بررسی مولفه تاب آوری روانشناختی در اشعار غاده السمان

این پژوهش به بررسی تاب آوری روانشناختی در اشعار غاده السمان پرداخته است. تاب آوری ، بازگشت به تعادل اولیه یا رسیدن به تعادل سطح بالاتر ) در شرایط تهدید کننده ( است و از این رو سازگاری موفق در زندگی فراهم می کند . جهانعرب جهان گسترده ای است. دوره حیاه غاده السمان نیز شاهد بزرگترین اتفاقات و حوادث سیاسی، اجتماعی در طول تاریخ اعراب می باشد با توجه به مشکلاتی که غاده در طول حیات خود پشت سر گذاشته اما هیچ گاه دست از تلاش بر نداشته است،به نظر می رسد او انسانی تاب آور است. به همین دلیل به جستجوی تاب آوری در اشعار او پرداخته شد. غاده السمان در اشعارشویژگی های انسان های تاب آور را به خوبی باز نمایی می کند. در عین حالی که دوست می دارد در همان حال عشق برای او قفسی نمی شود که نتواند از آن رها شود. بنابر این اگر در رابطه ای شکست خورد ، زمینگیر نمی شود و می تواند تعادل خودرا باز یابد. غاده از حوادث ناگوار درمانده نمی شود و با کمک نیروی عظیم امید ، چنگ زدن به نقاط قوت و توانمندی های خود، همچنین توانایی خوش بینی و مثبت اندیشی ، از حوادث به وجود آمده به سلامت عبور می کند.غاده زندگی هدفمندانه ای را برای خود رقم زده و معنای زندگی خودش را خود تدوین نموده است. نگاهش به گذشته همراه با دیدن زیبایی است.غاده السمان انسان را دوست دارد و به جهان هستی عشق می ورزد.بررسی اشعار غاده السمان این امکان را فراهم می کند،تا ضمن یافتن تاب آوری در ابیات آن از این گنجینه جادویی جهت آموزش تاب اوری بهره جست. شعر این کلام جادویی می تواند بی واسطه بر ذهن انسان نقش بندد. از آنجا که آموزش تاب آوری یکی از نیاز های اساسی انسان امروز است می بایست از تمامی امکانات موجود جهت آموزش این مهم اقدام نمود.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، شعر ، غاده السمان