اصطلاح شناسی طنز درادبیات تازی وپارسی
- سال انتشار: 1395
- محل انتشار: کنگره بین المللی زبان و ادبیات
- کد COI اختصاصی: LPMCONF01_0225
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 709
نویسندگان
دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث دانشگاه فردوسی مشهد
عضو هیات علمی دانشکده علوم قرآنی شیراز
چکیده
بشر همواره از مفهوم طنز در بیان )اعم از گفتار، نوشتار، رفتار و تصویر( خود بهره برده است اما ادبیات هر فرهنگی نامی برای آن برگزیده است. این نوشتار سعی بر آن دارد به ریشه شناسی و اصطالح شناسی )ترمینولوژی( طنز بپردازد. برای دست یافتن به این هدف ابتدا نیم نگاهی گذرا به ویژگی های الفاظ مترادف طنز دارد. سپس معنا و مفهوم طنز را در ادبیات پارسی بررسی می کند و سه اصطالح فکاهه ، هزل و طنز را مورد پژوهش قرار می دهد. در بخش دوم به مفهوم طنز در ادبیات تازی پرداخته و سه اصطالح تهکم ، هزل یراد به الجد و تجاهل العارف معرفی می گردد. برای دست یافتن به کاربرد و معنای اصطالحات ذکر شده از اشعار و نمونه های قرآنی مدد گرفته است. از این رو که طنز در ظاهر شوخی ای است که هدف از آن انتقاد می باشد، در هر دو ادبیات فارسی و عربی تحت عناوین مختلف این شیوه بیان، به کار رفته است.کلیدواژه ها
تر مینولژی اصطلاح شناسی ، طنز ، هزل ، تهکم، ادبیات تطبیقیمقالات مرتبط جدید
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.