ارایه مدلی جهت ارزیابی عوامل موثر بر توسعه برنامه درسی توانا ساز ادراک شده (مطالعه موردی؛ دبیران مدارس متوسطه هوشمند شهر تهران)

هدف پژوهش حاضر، ارایه مدلی جهت ارزیابی عوامل موثر بر توسعه برنامه درسی توانا ساز در مدارس هوشمند بوده است.روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دبیران مدارس متوسطه هوشمند شهر تهران در سال تحصیلی 1392-1391 تشکیل داده اند. روش نمونه گیری، خوشه ای چند مرحله ای بوده که نهایتا تعداد 384 نفر از دبیران بطور تصادفی برای تحقیق انتخاب شده اند. ابزار تحقیق سه پرسشنامه محقق ساخته است: 1.پرسشنامه محقق ساخته برنامه درسی سه گانه(پاسخگو،خودراهبر، پروژه محور) (93/0=Į ،(2 .پرسشنامه محقق ساخته برنامه درسی خودانگیخته (91/0=Į (و 3 .پرسشنامه محقق ساخته برنامه درسی تواناساز ادراک شده(87/0=Į .(برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمونهای همبستگی چندگانه گام به گام و مدل معادله ساختاری استفاده بعمل آمده است. نتایج پژوهش نشان داد، بین برنامه درسی پاسخگو، برنامه درسی خودراهبر، برنامه درسی پروژه محور با تواناسازی ادراک شده دانش آموزان، در سطح 05/0

برنامه درسی خودراهبر و ضریب تاثیر غیر مستقیم برنامه درسی پروژه محور در سطح 05/0