رابطه سلامت روان و امید به زندگی با کیفیت زندگی در بیماران MS

پژوهش حاضر به بررسی تعیین وضعیت سلامت روانی بیماران دچار مولتیپل اسکلروزیس و ارتباط آن با امید به زندگی و کیفیت زندگی آنان می پردازد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه ی بیماران مولتیپل اسکلروزیس مراجعه کننده به بیمارستان علی ابن ابی طالب شهرستان زاهدان بود که تعداد 40 نفر از بیماران به روش در دسترس انتخاب گردیدند. تحقیق حاضر توصیفی از نوع همبستگی است. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های کیفیت زندگی واروشربون (1992 ،(پرسشنامه امید به زندگی حلاجیان (1388 (و پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ (1989 (استفاده شده است. تجزیه و تحلیل داده های پژوهش با نرم افزار spss در دو سطح آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار،...) و استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون) انجام گردید.نتایج پژوهش حاکی از آن است که بیماران مولتیپل اسکلروزیس از لحاظ سلامت روانی دچار مشکلاتی هستند، بین دو متغیر سلامت روان و امید به زندگی رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد، با توجه به مقدار سطح معنی داری بدست آمده تنها متغیر افسردگی در ابعاد مختلف سلامت روان بیشترین پیش بین را برای متغیر امید به زندگی دارد، بین دو متغیر سلامت روان و کیفیت زندگی رابطه مستقیم و معناداری وجود ندارد، با توجه به مقدار سطح معنی داری بدست آمده هیچ کدام از ابعاد مختلف سلامت روان نتوانسته است متغیر کیفیت زندگی را پیش بینی کند.

کلیدواژه ها:

بیماران مولتیپل اسکلروزیس ، امید به زندگی ، کیفیت زندگی ، سلامت روان