بررسی قوانین ومقررات مربوط به کودکان بی سرپرست و خیابانی وتاثیر آنها در کاهش و ساماندهی این پدیده در جامعه

یکی دیگر ازمعضلات ودشواریهای جامعه ما موضوع کودکان بی سرپرست است .کودکان بی گناهی که در شرایط خاص خانوادگی خود را از دست می دهند و به اجبار بی سرپرست می شوند.کودکان بی سرپرست به کودکانی اطلاق می شود که به دلایل متعدد از حمایت ونگهداری خانواده محروم بوده اند و امکان زندگی در محیط خانواده را ندارند .خانواده هایی که به طور موقت یا دایم سرپرست خود را از دست داده اند و از حمایت های مالی وخدماتی وتوانایی امرارمعاش وگذران زندگی به دلیل وجود مشکلات اقتصادی اجتماعی محروم اند تا قرن 13میلادی قانون مدون وخاصی در این زمینه وجود نداشت.نخستینقانونی که موضوع کودکان بی سرپرست در آن تاکید شده بود در قرن 17 میلادی تحت عنوان ((قانون فقرای الیزابت اول)) در انگلستان اجرا شد از آنها کنوانسیون و قوانینی در این زمینه وضع گردید.و در حقوق ایران مسیولان حقوقی با وضع قوانین درست و منطقی یعنی قوانینی که مبتنی بر احکام اسلامی باشد همواره در حل این مشکل و دشواری می کوشند که در این زمینه قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست وبدسرپرست که بر اساس این امور مربوط به این کودکان ونوجوانان به سازمان بهزیستی کشور واگذار شده و مسیولان ذیربط برای چگونگی برخورد با این کودکان و نیز ایجاد شرایط محیطی مناسب برای زندگی آنان برنامه های زیادی دارند وضع گردیده است.

کلیدواژه ها:

کودکان بی سرپرست ، قوانین حمایتی ، کنوانسیون حمایت از کودکان بی سرپرست