طاها عشایری - دانشجوی دکتری بررسی مسایل اجتماعی، دانشگاه کاشان
الهام عباسی - هیات علمی گروه علوم اجتماعی،دانشگاه پیام نور،تهران،ایران

فساد به سو ء استفاده از منابع اجتماعی به نفع اهداف شخصی گویند، معمولا در جوامع درحال توسعه که مبتنی بر نظام خویشاوندی، فامیلی و فرمایشی هستند، بیشتر می توان سراغ آن را یافت. فساد نشانه خاموشی عدالت و برابری فرصت ها و انزوای رسانه از عرصه جامعه است. در جوامعی که رسانه، نقد و نقادی مدنی، گفتگوی شفاف، پرسش و پاسخ و همچنین نظارت وجود نداشته باشد، امکان ظهور فساد وجود دارد، زیرا به دلیل مسدود بودن راه های مشروع و همچنین عدم نظارت متقابل، استفاده از کج راه ها برای رسیدن به اهداف و منافع امری شایع می شود. نتایج حاصل از مطالعات نشان می دهد که از سال 2005 تا 2016، ایران با فساد اقتصادی مواجهه بوده و در این عرصه، میزان فساد روندی صعودی را در پیش گرفته است و این مسیله خود مانع بزرگ و جدی تحقق اقتصاد مقاومتی است. اقتصاد مقاومتی به مفهوم ساماندهی نظام اقتصادی و ترویج برابری و شایسته سالاری است. با رسوخ فساد، اقتصاد مقاومتی در گفتار می ماند و عمل خود را نمایان نمی سازد. بر این اساس، پژوهش حاضر در ادامه علت های موثر بر فساد اقتصادی را تشریح و بررسی نموده است.

فساد اقتصادی؛ اقتصاد مقاومتی؛ فرهنگ؛ جامعه