محبوبه ابوطالبی - دانشجوی دکتری، مهندسی عمران گرایش سازه، دانشگاه خوارزمی، تهران
افشین مشکوه الدینی - استادیار، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه خوارزمی، تهران
جعفر کیوانی قمصری - دانشیار، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه خوارزمی، تهران

در این تحقیق جهت اصلاح رفتار و بهبود عملکرد سازه قاب خمشی محیطی، راهکار اضافه کردن المان های زیپر بزرگ مقیاس بررسی می شود.افزودن این المانها که تنها در طبقات تحتانی سازه اضافه می شوند، در حالی که تاثیر ناچیزی بر روی اضافه شدن وزن واحد سطح فولاد مصرفیدارد، می تواند تاثیر مناسب در بهبود عملکرد سازه داشته باشد. نمود عمده بهبود نیز در پخش یکنواخت تر تغییرمکان نسبی جانبی (دریفت) طبقاتو نیز ایجاد دامنه کاهش یافته دوران غیر خطی پانل زون ها ملاحظه می شود. سازه های مطالعاتی در دو مدل 30 طبقه دارا و فاقد المان های زیپرانتخاب و طراحی شدند. جهت انجام تحلیل غیر خطی نیز پنج رکورد نیرومند بر اساس معیارهای پایه لرزه شناسی انتخاب گردیدند. تاریخچه زمانیرکوردهای حوزه نزدیک انتخابی، حاوی اثرات جهت داری پیشرو بوده و همچنین در تاریخچه زمانی آنها یک پالس ترکیبی سرعت دامنه بزرگ وبلند مدت سرعت وجود دارد. طراحی سازههای انتخابی بر اساس مباحث ششم و دهم مقررات ملی ساختمان وآیین نامه طراحی ساختمان ها در برابرزلزله، استاندارد 2800 (ویرایش چهارم) انجام شده است. بر پایه نتایج این پژوهش، کاربرد پیکربندی المان های زیپر بزرگ مقیاس سبب ایجادپیوستگی عملکرد لرزه ای برای اسکلت مقاوم ساختمان های بلند خواهد شد. حفظ پایداری دینامیکی پیکره یکپارچه سازه، نمود بارز این موضوع است.

قاب خمشی محیطی، المان زیپر بزرگ مقیاس، عملکرد غیر خطی، رکورد حوزه نزدیک، پالس سرعت