مهدی احسانی - دانشجوی کارشناسی ارشد مکانیک خاک و پی دانشکده عمران دانشگاه صنعتی شریف
علیرضا میردامادی - دانشجوی کارشناسی ارشد مکانیک خاک و پی دانشکده فنی دانشگاه تهران

کشور ایران از لرزه خیزترین کشورهای جهان میباشد. هرچند سال یکبار زلزله بزرگی در یکی از مناطق ایران رخ میدهد. زیرساختها، همانند اتوبانها، سیست مهای آبرسانی و جمع آوری فاضلاب، سیست مهای انتقال نیرو و ارتباطات و شبکه گاز- رسانی، شریانهای حیاتی جوامع مدرن را تشکیل میدهند. با محروم شدن انسان از این زیرساختها، مخصوصاً در زلزله های بزرگ شهری مشکلات اساسی ایجاد شده و زندگی بشر به صورت زندگی انسان اولیه در میآید. استفاده از فناوری نانو یکی از راهکارهایی است که می تواند در زمینه مقاومسازی و کاهش اثرات مخرب زلزله به ما کمک نماید. فناوری نانو در یک تعریف بسیار ساده، یعنی فناوریای که در ابعاد نانومتر عمل میکند، نانومتر واحد اندازه گیری است و 10 متر است. اندازه اتمها و مولکولها در این محدوده قرار دارد؛ با ورود به این فضای کوچک، بشر - برابر با میلیاردم متر یا 9 می تواند در نحوه آرایش و چینش اتمها و مولکولها دخالت کرده و به ساخت مواد جدید و ساختارهایی متفاوت با آنچه تاکنون وجود داشته بپردازد. در این مقاله آسیب پذیری شریانهای حیاتی از قبیل لولههای انتقال (آب، گاز و فاضلاب)، راه و ترابری و سیستمهای انتقال برق در برابر زلزله بررسی میشود و راهحلهای موجود برای کاهش آسیبهای زلزله بیان خواهد گردید. در انتها پتانسیلهای فناوری نانو در کاهش آسیبهای زلزله معرفی شده و پیشنهاداتی نیز در این مورد ارائه میگردد.

شریان حیاتی، زلزله، فناوری نانو