محسن صیدالی - دکترای تخصصی جغرافیا و برنامه ریزی از دانشگاه شهید بهشتی تهران-عضو باشگاه پژوهشگران دانشگاه آزاد اسلامی واحد دماوند-کارشناس برنامه ریزی و آمایش سرزمین، سازمان برنامه و بودجه استان تهران- نویسنده مسیول
کاظم قره خانی - کارشناسی ارشد جغرافیای سیاسی دانشگاه تهران
افسانه حسنی - کارشناسی ارشد محیط زیست-گرایش مدیریت و اقتصاد محیط زیست دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران-کارشناس حوزه ریاست سازمان حفاظت محیط زیست کشور

موضوع جدایی ری از تهران، به عنوان یکی از مباحث مهم و چالش برانگیز در محافل اداری و اجرایی کشور مطرح شده است. درادامه فرآیند جداسازی شهرهای حومهای از تهران، این بار موضوع جداسازی شهر ری از پایتخت نیز بارها مطرح شده است. کانون ومحور اصلی این جدایی، به تحدید حدود محدودههای قانونی (حریم) شهر تهران از سمت جنوب و تشکیل شورای اسلامی وشهرداری در شهر ری مربوط می شود. این فرآیند از یکسو با شتاب و عجله از سوی دولت پیگیری می شود و از سویی دیگرمخالفت مقامات شهرداری تهران را به دنبال داشته است. به این ترتیب در حالی که اعضای شورای شهر و مدیریت شهری تهران،دولت را به تلاش برای تجزیه پایتخت متهم می کنند، مسیولان استانداری تهران، این اتفاق را به سود شهروندان ری ارزیابی میکنند. به هر حال تحدید حدود محدوده های قانونی و حری م شهرهای ری و تهرا ن و تفکیک حوز ه خدمات رفاهی و عمرانیشهرداری تهران؛ و به عبارتی مستثنی کردن منطقه 20 شهرداری از قلمرو و نفوذ این خدمات، اختلاف نظرهای زیادی را موجبشده است که لازم است با رویکرد علمی مورد بررسی قرار گیرد. این پژوهش از نوع توسعه ای – کاربردی است و با ترکیب دو روشاسنادی (کتابخانه ای) و میدانی (مصاحبه با صاحبنظران و متولیان امر) به روش توصیفی و تحلیلی به تجزیه و تحلیل یافته هایکتابخانه ای و همچنین نظرات موافقان و مخالفان این امر پرداخته و درصدد پی پاسخگویی به این سوالات است که آیا تجزیهپایتخت در نهایت به پیشرفت و توسعه شهر ری منجر خواهد شد و آیا جدایی شهر ری از تهران زمینه ساز چابک سازی مدیریتشهری تهران خواهد شد انتظار می رود این پژوهش بتواند اثرگذاری و سهم آفرینی لازم را متناسب را در روند تصمیم گیری و تصمیم سازی برای جنبه هایمثبت و منفی این اقدام مشخص شود.

سازماندهی سیاسی فضا، دولت مرکزی، دولت محلی، تهران، ری