بی خوابی سازمانی مفهومی نو در مدیریت

سازمانهای امروزی در محیطی پر ابهام، پویا و متحول کار می کنند. کثرت تغییراتی که سازمانها و افراد با آن روبه رو هستند، از چنان فشار ونیرویی برخوردار است که همچون سیلی خروشان هر نوع مقاومتی را در هم شکسته و همه را با خود به جلو می برد. سازمان هایی که نتوانند ازخود در برابر این فشار محافظت نموده و تحت تاثیر این سیل خروشان قرار گیرند دچار بیخوابی هستند خواب سازمانی 1 ، بیان گر این معنا ومفهوم است که ارتباطات سازمانی 2 به روشی خودارجاعی 3 بر شیوهها و رسم و رسوم پیشینی و آتی خود تمرکز نمایند و نه بر محرکهای محیطی آنی و لحظهای. نتیجتا، این مفهوم عبارت است از کنار کشیدن از محیط که میتواند بمنزلهی پیش شرطی حایز اهمیت برای خود ارجاعیتخدمترسانی نماید. بیخوابی سازمانی 4 توصیفگر ناتوانی برخی سازمان ها در بخواب رفتن )در بیانی استعاری( است و به معنای سرباز زدن ودست کشیدن از شرایط جاری محیطی بر مبنایی قاعدهمند و دورهای است. استعارهی بیخوابی، توضیحی جایگزین در ارتباط با کمبودها و نقایصموجود در آگاهی، یادگیری و حافظهی سازمانی ارایه میدهد که میتوانند تحت شرایط عدم استراحت دایمی در سطح سازمانی به وجود آیند بیخوابی سازمانی توصیفگر ناتوانی برخی سازمانها در بخواب رفتن )در بیانی استعاری( است و بمعنای سرباز زدن و دست کشیدن از شرایط جاری محیطی بر مبنایی قاعدهمند و دورهای میباشد