زهرا تمجیدی - کارشناسی ارشد معماری، مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی، تهران
اسما حاجیان - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری،دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران
بهروز غقوریان - مدرس دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران

مطالعات فراوانی نشان داده اند حضور و گذران ساعت های طولانی در مراکز درمانی، برای بیماران، ملاقات کنندگان و کارکنان تجربه ای تنش زاست. در میان اقشار مختلف، کودکان به عنوان آسیب پذیر ترین گروه انسانها، (به ویژه در هنگام بیماری) همواره مورد توجه طراحان و برنامه ریزان قرار داشته اند. ارایه تدابیر مربوط به طراحی فضاهای درمانی با رویکرد روانشناسی محیطی، گام مثبتی در این زمینه است و یکی از راهکارهای کمک به تسریع درمان در این بیماران، استفاده از جاذبه ها و اثرات درمانی محیط طبیعی در بیمارستانها و فضاهای درمانی آنهاست. این نوشتار تلاش خواهد کرد تا به روش توصیفی- تحلیلی و بر اساس مطالعات اسنادی و کتابخانه ای،ضمن بررسی ویژگیهای جسمی و روحی کودکان و همچنین مفاهیم مرتبط با باغ شفابخش و نقش طبیعت در ارتقای سلامت و بهبود بیماری ها، به بررسی و تحلیل تاثیر آن بر درمان بیماری کودکان بپردازد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که وجود عناصر طبیعی در فضاهای درمانی مختص کودکان، می تواند نتیجه مثبتی بر روند درمان آنها، روحیه خانواده ها، بازده کارمندان و ...داشته باشد.

باغ شفابخش، فضاهای درمانی ،کودکان، طبیعت، بیمارستان