بهروز شیرگیر - دانشجو کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی
رضا موسوی راد - استاد دانشگاه آزاد اسلامی، واحد الکترونیکی

برنامه ریزی اصولی ترابری در تامین یکی از ضروریات شهرنشینی یعنی جابجایی، امری اجتناب ناپذیر است. تاریخ سیستم هایترابری مدرن ایران به پنجاه سال محدود شده و سال ها پس از شکل گیری شهرها در مفهوم واقعی آن ظاهر شده است. منطقموضوع و نیاز انکارناپذیر آن حکم می کند تا ترابری، توسعه شهر و جمعیت موازی با هم حرکت کرده و نقش خود را در فعالیت هایجامعه ایفا کنند. شهرهای کشور ما، ویژگی های شهری و ترابری زیادی با شهرهای کشورهای توسعه یافته دارند. لیکن شرایط خاصهر یک حکم می کند تا نتوان پاسخ یکسانی به رفع مشکلات آنها داد. در این مطالعات، بر اساس تاریخچه جمیعتی و ترابری گذشتهدو کشور در حال توسعه یافته ایران و فرانسه، ویژگی ها و روند پیشرفت ترابری شهری آنها مقایسه شده است. به این منظور پایتختهای تهران و پاریس به عنوان دو مرکز شهرنشینی خیلی بزرگ و دو شهر سنندج و رن از مناطق با جمعیت کم و ویژگی های نسبتامشابه انتخاب و مطالعات مربوطه انجام شده است. از نتایج بررسی ها می توان به افزایش قابل توجه جمعیت شهرهای در حال توسعهنسبت به نمونه های توسعه یافته اشاره کرد که با الگوبرداری نامطلوب رشد ترابری نیمه خصوصی آنها نسبت به کشورهای توسعهیافته مشکلات را دو چندان کرده است. در مقابل، توسعه ترابری همگانی و به ویژه سیستم های ریلی ایران همسان با کشورهایتوسعه یافته نبوده و روند رشد آن بسیار کند و یا ناچیز بوده است. مهمترین ویژگی ترابری شهری کشور ما کارگمای بالای آن است.لذا ضروری است، با سرمایه گذاری مناسب و تغییر الگوی سنتی. فرهنگی و کار گماری جامعه، روند فعلی توسعه حمل و نقل اندکاندک اصلاح شود، درغیر این صورت چالش های ترافیکی، آلودگی زیست محیطی و مصرف بی رویه ی فسیلی، زندگی سالم اکثر مناطق شهری را به خطر خواهد انداخت.

ترابری، جمعیت، سفرشهری، برنامه ریزی، توسعه