پریسا معقول - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد تفرش

توسعه پایدار عنصر سازمان دهندهای است که موجب پایداری منابع تجدیدناپذیر می شود، منابع محدودی که برای زندگی نسل آینده برروی کره زمین ضروری است. یکی از مهمترین اهداف توسعه پایدار ،حفظ طبیعت و اصلاح نگاه به آن است، تجلی توسعه پایدار در حوزهمحیط ساخته شده معماری پایدار نامیده می شود.استفاده از منابع طبیعی با هدف تامین نیازهای کنونی بشرو همچنین نسل های آینده،مسیله ای است که معماران را به توجه و رعایت اصول معماری و توسعه پایدار سوق میدهد.درطول یک قرن گذشته تجربه ها و دستاوردهاو تحولات باارزشی در معماری و درعرصه محیط زیست رخ داده است که البته مشکلات بسیاری را بوجودآورده اما میتوان گفت درآغازقرن 21 میلادی وضعیت جهان به یک توسعه ناپایدار رسیده که از مشخصه های آن می توان به رشد جمعیت، افزایش مصرف و توزیعنامتعادل منابع اشاره کرد. همچنین رشد جمعیت اثرات زیانبار بسیاری بر محیط طبیعی بر جا گذاشته که در طول زمان منجر به تغییراتآب وهوایی، ایجاد حفره در لایه ازن، نابودی گونهها و نظام های طبیعی گردیده است، این مسایل باعث تغییر دیدگاه انسان نسبت بهطبیعت شد. درپی این تغییر و تحولات، مفهومی به عنوان توسعه پایدار پا به عرصه وجود گذاشت و تعامل محیط و معماری و تاثیردوسویه آنها بر یکدیگر به عنوان توسعه پایدار وارد معماری شد و از همین رو معماری پایدار مورد توجه صاحب نظران قرار گرفت با اینتفاسیرنتایج نشان میدهد که معمار می تواند با نگاهی تازه نسبت به طبیعت، تغییرات مهمی را در این حوزه ایجاد کند. البتهدر طول دهه های گذشته راهکارهای مفیدی توسط معماران برای حل بحران ها ارایه شده است، اما همچنان مشکلاتی بر سرراه معماری پایدار وجود دارد.بنابراین آشنایی با ضرورت مباحث پایداری وتلاش در جهت آگاه سازی امری ضروری به شمار میآید. در این مقاله در ابتدابه بیان اهداف توسعه پایدار پرداخته ودر انتها به بیان معماری پایدار واصول آن می پردازد.

پایداری، توسعه پایدار، معماری پایدار