مریم ثابت - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران سازه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قشم
آرش بهار - استادیار گروه عمران، دانشکده فنی، دانشگاه گیلان

استفاده از سازه های کف جدا از مدت ها قبل به عنوان یک روش در کاهش خسارات ناشی از زلزله شناخته شده است.مشکل اصلی این سازه ها جابجایی بزرگ در لایه جداسازی است که گاه کلیت روش را تحت تاثیر قرار می دهد. بهکارگیری محدود کننده ها میتواند کاهش جابجایی کف را به دنبال داشته باشد اما از طرف دیگر شتاب منتقل شده بهسازه را افزایش می دهد و در نتیجه موجب افزایش جابجایی نسبی طبقات می شود. استفاده از جداگرهای فوق میرااحتمالا می تواند با جذب و حذف انرژی ناشی از زمین لرزه باعث کاهش همزمان مقدار جابجایی کف و شتاب سازه شود.این پژوهش بر آن است تا با اعمال این نوع از جداگرها، شرایط لازم برای کاهش پاسخ های لرزه ای را در یک سازه چنددرجه آزادی بررسی کند. از سوی دیگر، بررسی عملکرد این نوع جداگر در مقابل ارتعاشات ناشی از زلزله های نزدیکگسل نیز می تواند مورد توجه واقع شود. به این منظور، سه نمونه تحریک نزدیک گسل و یک نمونه تحریک دور از گسلبرای مقایسه بین سازه های با پای ثابت و کف جدا با جداگر لاستیکی با میرایی کم و کف جدا با جداگر لاستیکی فوقمیرا استفاده خواهد شد.

سازه کف جدا، جداگرهای فوق میرا، جداگرهای با میرایی کم، زلزله نزدیک گسل