پریسا رضایی شهرضا - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مواد
امیر سیف الدینی - استادیار دانشکده مهندسی معدن و متالورژی دانشگاه یزد
علیرضا مشرقی - دانشیار دانشکده مهندسی معدن و متالورژی دانشگاه یزد
سیدصادق قاسمی بنادکوکی - دانشیار دانشکده مهندسی معدن و متالورژی دانشگاه یزد

فلزات شیشهای، فلزات جامد غیر کریستالی هستند که درنتیجهی سرد کردن سریع از حالت مذاب بهدستآمدهاند. ازجمله خواص این آلیاژها مقاومت بالا در برابر خوردگی، حد الاستیک و استحکام بالا، هدایت حرارتی کمتر نسبت به فلزات و عایق گرما میباشد. هدف از این تحقیق بررسی اثراضافه کردن مقدار جزیی مس بر مکانیزم تبلور و رشد فازهای بلوری در آلیاژ شیشهای ،(DSC) حرارتی آنالیز نتایج از استفاده با) Fe41Co7Cr15Mo14Y2C15B6)100-xCux (x=0, 0.25, 0.5 at.%)الگوی پراش پرتوایکس(XRD ، (در سه نرخ گرمایش مختلف (5،10وmin/20k (و مدلهای سینتیکی میباشد. با تعیین دماهای بحرانی ازجمله دمای شیشهای شدن (Tg (و دمای تبلور (TP( انرژی فعالسازی با استفاده از روشهای مختلف ازجمله: کیسینجر و اوزاوا محاسبه شد. نتایج نشان میدهد، که در درصد اتمی مس 25/0=x انرژی فعالسازی و قابلیت شیشهای شدن کاهشیافتهاند و مکانیزم رشد دوبعدی، سهموی(2=m (و کنترلشده توسط نفوذ میباشد. با افزایش درصد اتمی مس به 5/0=x نیزمکانیزم رشد دوبعدی، سهموی (2=m (و کنترلشده توسط نفوذ خواهد بود. با توجه به نتایج بهدستآمده از مکانیزم های رشد، اضافه کردن 25/0=x درصد اتمی مس، قابلیت شیشهای شدن را کاهش و احتمال جوانهزنی فازهای بلوری را افزایش میدهد.

آلیاژ شیشهای ، انرژی فعالسازی، مکانیزم تبلور و رشد، قابلیت شیشهای شدن