مرضیه زارع - دانشجوی کارشناسی ارشد بخش علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز
مریم رزمجویی - دانشجوی کارشناسی ارشد بخش علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز
هادی هاشمی گهرویی - دانشجوی دکتری بخش علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز وعضو فعال باشگاه پژوهشگران و نخبگان، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران
افسانه غفاری - دانشجوی کارشناسی ارشد بخش علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز

به طور کلی، غذای ارگانیک یا طبیعی، به غذایی گفته میشود که بدون دخالت یا بدون مصرف آفتکشها، کودهای شیمیایی و ترکیبات اصلاح شده ژنتیکی تولید شده باشد. در واقع کشاورزی ارگانیک، شیوهای از کشاورزی است که در تمامی مراحلکاشت تا برداشت، جمع آوری و بستهبندی محصولات کشاورزی از کود شیمیایی استفاده نمیکند. اگرچه تولید محصولات کشاورزی بدون استفاده از مواد شیمیایی از سابقه ی بسیار طولانی برخوردار است، ولی کشاورزی ارگانیک که اساسا بر منابعتولید محلی متکی بوده و فعالیت آن بر حفظ تعادل اکولوژیکی و توسعه ی مطلوب فرآیندهای بیولوژیک استوار است دارایمقررات و استانداردهای خاصی می باشد. شواهد زیادی حاکی از برتری کشاورزی ارگانیک (زیستی) بر کشاورزی رایج از جنبه های مختلف زیست محیطی مانند افزایش تنوع زیستی، کاهش بقایای سموم شیمیایی در مواد غذایی گیاهی و دامی، کاهشگازهای گلخانه ای و گرمای زمین و جنبه های اجتماعی- اقتصادی مانند تولید پایدار و عدالت اجتماعی و اقتصادی وجود دارند.نظام های کشاورزی ارگانیک مبتنی بر استانداردهای خاص و دقیقی هستند که در آنها امنیت و اطمینان مصرف کنندگان، رقابت عادلانه بین تولیدکنندگان و تسهیل در تجارت محصولات زیستی بین دولت ها در نظر گرفته شده است. استانداردها در کشاورزی ارگانیک شامل اصول، قواعد، پیشنهادات و ضرورت هایی هستند که باید در کلیه مراحل تولید و فرآوری تا مصرف رعایت شوند. در این مقاله سعی شده است تا مقررات و استانداردهای ارگانیک در جهان از جمله اتحادیه اروپا، کشور استرالیا و ایران مورد بررسی و مطالعه قرار گیرند.

کشاورزی ارگانیک، مقررات و استانداردها