تاثیر سیلیمارین برمورفولوژی روده بلدرچین ژاپنی مسموم شده با تتراکلریدکربن

هدف از این آزمایش بررسی اثر سیلی مارین بر مورفولوژی روده بلدرچین ژاپنی مسموم شده با تتراکلریدکربن بود. بدین منظور، 480قطعه بلدرچین ژاپنی یک روزه در قالب طرح کاملا تصادفی با آرایش فاکتوریل 2×2 به 4 تیمار، 4 تکرار و 30 قطعه جوجه در هر تکرار توزیع شدند. تغذیه پرندگان با یک جیره ذرت-سویا بر اساس توصیه های NRC انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل: تیمار شاهد، تیمار سیلی مارین 100)میلی لیترسیلیمارین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت گاواژ)، تیمار تتراکلریدکربن( 1 میلی لیتر تتراکلریدکربن به صورت تزریق درون صفاقی به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) و تیمار سیلی مارین+ تتراکلریدکربن( 100میلی لیترسیلیمارین به صورت گاواژ و 1 میلی لیتر تتراکلریدکربن به صورت تزریق درون صفاقی به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) بودند. در پایان داده های آزمایشی با نرم افزار SAS مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج نشان داد که سیلی مارین موجب افزایش معنی دار طول و وزن روده شد .(p< 0/05) تاثیر تیمارهای آزمایشی بر ضخامت لایه عضلانی و عمق کریپت در بخش ژوژنوم معنی دار نبود. طول پرز، عرض پرز، نسبت طول پرز به عمق کریپت و لایه مخاطی در بخش ژژنوم روده پرندگان تغذیه شده با سیلی مارین به طور معنیداری افزایش یافت .(p< 0/05) در بررسی تاثیر متقابل تیمارهای آزمایشی، سطوح 1 میلیلیتر سیلیمارین و صفر میلیلیتر تتراکلریدکربن به ترتیب سبب افزایش معنیدار طول پرز و نسبت طول پرز به عمق کریپت شد .(P <0/05) بطور کلی نتایج این مطالعه نشان داد که سیلی مارین با بهبود توان جذبی روده میتواند به عنوان آنتی اکسیدان طبیعی مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

بلدرچین ژاپنی ، سیلی مارین ، مورفولوژی روده ، تتراکلریدکربن ، تنش اکسیداتیو