معماری پایدار و ساختمان های هوشمند

مفهوم پایداری در دهه 1970 میلادی، نتیجه آگاهی بشر نسبت بهمسایل محیط زیست و مشکلات فرهنگی- اجتماعی و اقتصادی می-باشد. یکی از مهمترین اهداف توسعه پایدار، حفظ طییعت و ا صلاحنگاه به آن است و تجلی توسعه پایدار در حوزه محیط ساخته شده،معماری پایدار نامیده می شود. آنچه که در این مقاله مورد توجه قرارگرفته است، رویکرد معماری پایدار نسبت به مسایل محیطی ا ست؛هر چند که جدا کردن این موضوع از سایر جنبه های اقتصادی،فرهنگی و اجتماعی، کاری دشوار است. با اینکه نتایج بحران هایامروزی به خوبی شناسایی شده اند ولی بسیاری از راه حل های ارایهشده نسبت به مشکلات محیطی در معماری پایدار، به نظر ناکارآمد وناقص می آیند. چرا که با وجود ارایه راه حل هایی که در جهت رفعمشکلات محیطی بر می آید، اما رویکرد آنها نسبت به طییعت همچنانگسسته است و ارزش همیشگی طییعت احیا نشده باقی می ماند. نگاهانسان نسبت به طییعت، همان جهان بینی یا بینش او می باشد که درروش ومشی او منعکس می گردد. لذا ابهامهات و نواقص تیوریکی که درمفهوم معماری پایدار وجود دارند، می توانند مانع مهمی در جهتحفظ محیط زیست باشند. هدف این تحقیق، جستجوی نظریه هایزیست محیطی توسعه پایدار و معماری پایدارمی باشد که در نهایت درمقایسه با برخی از نگرش ها و دیدگاه ها نسبت به طبیعت قرار می-گیرد تا نواقص آن تکمیل گردد. به این ترتیب این مقاله ابتدا بهاهداف توسعه پایدار و معماری پایدار می پردازد و راهکارهای آن راارایه می نماید تا نواقص آن را دریافته و خطمشی کاملتری را پیشنهاددهد. هر چند توسعه پایدار ریشه های اکولوژیتی و اقتصادی وفرهنگی- اجتماعی دارد، ولی با جستجو درباره معضلات پیش رویانسان معاصر و راه حل آنها در معماری پایدار، نقش طبیعت هر چهبیشتر آشتار می گردد. در انتهای این نوشتار طبیعت و معنای گستردهآن مورد بررسی قرار گرفته است که می تواند تعیین کننده رابطه سهگانه انسان، طبیعت و معماری باشد. در نظر گرفتن نقش انسان وهمچنین معماری به عنوان یک فرآیند که منجر به پایداری می گردد،از نتایج مهم دیگر در اصلاح رابطه انسان، طبیعت و معماری می باشد.روش این پژوهش مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای است و رویکردیتوصیفی دارد. نتایج به دست آمده از این پژوهش با هدف معماریپایدار به اصلاح رابطه انسان، طبیعت و معماری می پردازد.

کلیدواژه ها:

معماری اسلامی ، هنر معماری