ساره اسمعیل بیگی - دانشجوی کارشناسی ارشد- دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرمان، گروه معماری ، کرمان، ایران
آژنگ بقایی - استادیار گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرمان، گروه معماری ، کرمان، ایران

رشد روزافزون ابعاد شهرنشینی و توسعه شکل گیری شهرها در دهه اخیر، موجب بوجود آمدن معضلاتی از جمله ناهنجاری های اجتماعی، کم رنگ شدن هویت محله و هویت جمعی (اجتماعی)، کاهش حس تعلق به مکان، غریبگی اجتماعی و در مجموع باعث افزایش انزوا و گوشه گیری اجتماعی خواهد شد. محلات شهری به عنوان بستری مهم جهت ارایه فضای شهری نقش مهمی را در نمود هویت جمعی ایفا می نمایند. ترکیب عملکردها و فعالیت ها بر ایجاد وحدت فضایی، وجود نشانه ها و عرصه های مختلف نیمه خصوصی، نیمه عمومی و عمومی به عنوان بستر اصلی در تعاملات نیز از ویژگی های محله محسوب می شود. در این راستا وجود فضای شهیری جهت برقراری ارتباط جمعی و دیدار و گفتمان افراد کمک شایانی به بازیابی هویت جمعی نماید. لذا رعایت اصول طراحی تاحد زیادی در شکل گیری تعاملات اجتماعی تاثیرگذار بوده و مولفه اصلی هویت جمعی را که روابط اجتماعی است را به نمایش می گذارد. در این پژوهش سعی بر آن است تا با بررسی اصول طراحی مراکز محله ای به ایجاد فضایی جهت دیدار و گفتمان در فضای شهری که ردر نهایت به ایجاد و حفظ تعاملات اجتماعی نایل خواهد آمد، دست یافت. روش این پژوهش روشی توصیفی با تکیه بر مطالعات اسنادی و کتابخانه ای و برداشت های عینی و میدانی می باشند که می تواند مورد استفاده طراحان شهری باشد.

محله، مرکز دیدار و گفتمان، ه ویت جمعی، تعامل اجتماعی، فضاهای شهری