مقایسه تطبیقی کاروانسرا های شاه عباسی استان قزوین بر مبنای نظام های تنظیم تناسبات
- سال انتشار: 1394
- محل انتشار: سومین همایش ملی شهرسازی و معماری در گذر زمان
- کد COI اختصاصی: UOT03_010
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 873
نویسندگان
دانشجو کارشناسی ارشد معماری دانشگاه بین المللی امام خمینی ره
دانشجو کارشناسی ارشد معماری دانشگاه بین المللی امام خمینی ره
چکیده
نیاز بشر به سفرهای طولانی از سالیان دور در کشورهای شرقی، به ویژه کشور ایران و همچنین محدودیت سرعت وسایل نقلیه در آن دوران موجب شده تا کاروانسراها، در ادوار مختلف معماری ایران، همواره به عنوان یکی از پراهمیتترین بناها، به شمار آیند. یکی از ویژگی های اصلی در کاروانسراها، عملکردگرا بودن آن میباشد. به این منظور که باید فضای مناسب را برای توقف و اسکان مسافران و چهار پایان آن ها فراهم میکردهاند. این امر موجب میشده تا کاروانسراها به حجرههای متعدد و نیز فضاهایی بهعنوان باربند و طویله نیازمند باشند. همین مسیله یعنی تعدد فضاهای مورد نیاز در طراحی، موجب به کارگیری تناسبات توسط معماران شده است. بهرهگیری از تناسبات، همواره به عنوان یکی از ویژگی های بارز در دوره های مختلف معماری ایران به شمار میآمده است. معماران ایرانی برای تحقق بخشیدن به این شاخصه، از نظامهای تنظیم تناسبات بهره بردهاند. از شاخصترین نظامهای تنظیم تناسبات در معماری ایرانی میتوان به پیمون، به عنوان مدول و اندازه پایه ، تناسبات زرین 2 و 3 و همچنین مربعهای چرخنده متحدالمرکز اشاره کرد. به منظور بررسی نحوه استفاده از این نظامهای تنظیم تناسبات در کاروانسراهای ایران، چندین نمونه موردی، مورد مطالعه قرار گرفت. از معیارهای تاثیرگذار در انتخاب نمونههای موردی می توان به نزدیک بودن موقعیت جفرافیایی و اقلیمی آنها که منجر به شباهتهایی به لحاظ گونهشناسی کالبدی درآنها شده است و نیز تعلق کاروانسراها به یکی از دورههای معماری ایران اشاره کرد؛ در نتیجه مجموعهای از کاروانسراهای دوره صفوی در محدوده استان قزوین به عنوان نمونههای موردی برگزیده شدند. انتخاب دوره صفویه به این دلیل بود که در این دوره، علاوه بر توجه به جنبه کمی کاروانسراها، تحولات و نوآوریهایی در شیوه ساخت آنها بکار گرفته شد که به صورت تزیینات داخلی، کتیبهها و همچنین تناسبات، به عنوان یکی از جن به های پراهمیت در زیباییشناسی معماری، در بناهای کاروانسرایی تجلی یافت. در این پژوهش روشجمعآوری اطلاعات، به صورت کتابخانهای و روش تحقیق به شیوه توصیفی، تحلیلی و مقایسهای است. هدف از این پژوهش، درک چگونگی بهکارگیری سیستمهای تنظیم تناسبات متداول در معماری ایران، در روند طراحی و ساخت بنا و تاثیر متقابل آن بر کیفیتهای زیباییشناسی، عملکردی و نیارشی میباشد.کلیدواژه ها
کاروانسرا، دوره صفویه، قزوین، نظامهای تنظیم تناسباتمقالات مرتبط جدید
- کاربرد استراتژیهای بازاریابی در طراحی شهری باز تعریف فضاهای عمومی برای ارتقاء هویت مکانی و جذب مشارکت مردمی (نمونه موردی: پیاده راه تربیت تبریز)
- شبیه سازی هوشمند فضاهای سبز در اقلیم تبریز با رویکرد طراحی داده محور پارکهای شهری
- بازآفرینی معماری ایرانی اسلامی با تاکید بر ظرفیت سازی نهادی (SDI)
- مقایسه طبقه بندی بیشترین شباهت و شاخصهای NDVI/NDTS کشف تخریب جنگل های مازندران با استفاده از تصاویر لندست
- ارزیابی روند گسترش شهری قم با استفاده از سنجش از دور و طبقه بندی ماشین بردار پشتیبان
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.