مطالعه جایگاه بازاریابی در توسعه ژیومورفوتوریسم براساس مدل آمیخته بازاریابی (مطالعه موردی: ژیوموروفوسایت های گرمسار)

ژیومورفوتوریسم با تاکید بر حفظ تمام خصیصه های جغرافیایی یک مکان، بر ویژگی های زمین شناسی و ژیومورفولوژیکی به عنوان بستر کلیه فعالیت های انسانی و خصیصه های جغرافیایی تاکید دارد. هدف از این مقاله بررسی جایگاه بازاریابی در راستای توسعه ژیومورفوتوریسم بر اساس مدل آمیخته بازاریابی p7 در ژیوموروفوسایت های گرمسار می باشد که شاخص ها و عامل های تاثیر گذار بر روند پایداری توسعه ژیوموروفوسایت های جاده ای اولویت بندی می شوند. در این پژوهش، آمیخته بازاریابی شامل هفت مولفه مکان، برنامه ریزی و مدیریت، شواهد و امکانات فیزیکی تبلیغات، مردم و کارکنان، قیمت و محصول (7P) می باشد. روش تحقیق حاضر توصیفی- تحلیلی و بر اساس پرسشنامه محقق ساخته به گردآوری داده ها پرداخته شد. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار spss و روش تحلیل عاملی و آزمون های رتبه بندی فریدمن و t صورت گرفت. نتایج حاصل از بررسی و اولویت بندی و میزان تاثیرگذاری عامل های مدل آمیخته بازاریابی در توسعه ژیوموروفوسایت های جاده ای حاکی از اهمیت بالای دو عامل که یکی عامل مکان و عامل دوم، برنامه ریزی می باشد. با توجه به نتایج آزمون فریدمن، پاسخگویان دو عامل برنامه ریزی و مکان به ترتیب با میانگین رتبه ای (4.83) و (4.88) بیشترین رتبه را در میان عوامل هفتگانه را دارا می باشند که در نتیجه نشانگر عدم اهمیت یکسان عوامل آمیخته بازاریابی می باشد و بر اساس نتایج به دست آمده از آزمون تحلیل عاملی گویه های مختلف مولفه مکان، گزینه دسترسی گردشگران به جاده و مسیر ارتباطی با بار عاملی 5 023 به تنهایی 83 023 درصد از واریانس کل را به خود اختصاص داده است.

کلیدواژه ها:

بازاریابی ، مدل آمیخته بازاریابی ، ژیومورفوتوریسم ، گرمسار