فرامرز بریمانی - دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه مازندران
رقیه نظری - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه سیستان و بلوچستان

پدیده کیفیت زندگی همچون بسیاری از پدیده های جامعه مدنی، برهانی از زندگی انسان هاست و بوجود آمدنش به گذشته دور بر می گردد. بدون شک تمام انسان ها برای بهبود کیفیت زندگی خود تلاش می کنند تا از کمبودها و نداری ها رهانیده گردند. در شاخص های عینی و ذهنی کیفیت زندگی، شاخص عینی تاثیر و تاثر بیشتری بر زندگی انسان ها می گذارد. در این پژوهش به بررسی کیفیت زندگی نواحی روستایی دهستان فهلیان واقع در بخش مرکزی شهرستان نورآباد ممسنی از توابع استان فارس پرداخته شد. روش پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی است. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته می باشد که روایی ان توسط چند تن از اساتید دانشگاه تهران و تربیت مدرس اصلاح گردید. و پایایی آن نیز از طریق کرنباخ و به شیوه پیش آزمون محاسبه گردید که با توجه به آلفا محاسبه شده (0 918) صحت این ابزار مورد تایید قرار گرفت. جامعه آماری، روستا های بالاتر از بیست خانوار (14 روستا)، با بیش از 1222 خانوار است که براساس فرمول کوکران 253 خانوار به عنوان نمونه آماری انتخاب گردید. لیکن 250 داده های پرسشنامه مورد استفاده قرار گرفت. داده های گردآوری شده در نرم افزار SPSS پردازش شده اند. در تجزیه و تحلیل نیز از همبستگی پیرسون استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد، سهم جمعیت کار (جوان) در دهستان فهلیان که فعالیت مردم آن کشاورزی است کم است. در مقابل سهم جمعیت 60 سال و بیشتر بالاست. همچنین بین شاخص های عینی و ذهنی، و کیفیت زندگی رابطه معنی دار وجود دارد. مهمتر اینکه شدت همبستگی در بین شاخص های عینی و ذهنی با کیفیت زندکی متفاوت است. بالاترین شدت همبستگی در شرایط عینی و در شاخص زیر ساخت مشاهده شده است.

کیفیت زندگی، شاخص عینی، درآمد، دهستان فهلیان