برهمکنش خاکپوش سفید و زمان کاربرد نیتروژن در آخر فصل رشد بر گلدهی و اجزاء عملکرد توت فرنگی (Fragaria × ananassa Duch.) در بهار سال بعد

این پژوهش به منظور بررسی تأثیر زمان کاربرد کود اوره و خاکپوش پلاستیکی سفید بر گلدهی و اجزاء عملکرد دو رقم توت فرنگی پاروس و کوئین الیزا در شرایط مزرعه انجام گرفت. آزمایش به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در شرایط کاشت با خاکپوش یا بدون خاکپوش و کود دهی اوره ( به میزان 3 گرم برای هر بوته ) در چهار زمان (هفته های اول تا چهارم شهریور ماه) و در دو رقم توت فرنگی با سه تکرار اجرا شد. پس از اعمال تیمارها در مهرماه میزان کربوهیدرات های محلول کل و پروتئین های محلول کل برگ اندازه گیری شدند. در فصل بهار شمار گل آذین، شمار گل در گل آذین، شمار گل در گیاه، شمار میوه در گیاه، میانگین وزن میوه و عملکرد ارزیابی شدند. میزان کربوهیدرات های محلول کل و پروتئین های محلول کل در اثر کاربرد کود اوره در هفته سوم و چهارم شهریور و خاکپوش به طور معنی داری افزایش یافتند که این افزایش منجر به افزایش معنی دار شمار گل آذین و گل در گیاه در بهار سال بعد شد و در نهایت شمار میوه و عملکرد را به طور معنی داری افزایش دادند. به طور کلی شمار گل و میوه در هر گیاه در رقم پاروس بیشتر از رقم کوئین الیزا بود ولی عملکرد و میانگین وزن میوه در رقم کوئین الیزا بیشتر از رقم پاروس بود. این نتایج نشان داد که کاربرد کود اوره در هفته سوم و چهارم شهریور همراه با کاربرد خاکپوش پلاستیکی سفید می تواند به افزایش تولید میوه در توت فرنگی منجر شده و عملکرد را افزایش دهد.

کلیدواژه ها:

توت فرنگی ، زمان کوددهی نیتروژن ، کربوهیدرات های محلول ، گلدهی ، عملکرد