علی قرقانی - استادیار، دانشیار، کارشناس ارشد و استاد، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز
سعید عشقی - استادیار، دانشیار، کارشناس ارشد و استاد، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز
یاسمین خواجه نوری - استادیار، دانشیار، کارشناس ارشد و استاد، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز
مجید راحمی - استادیار، دانشیار، کارشناس ارشد و استاد، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز

مطالعه حاضر به منظور بررسی آثار کاربرد کائولین برای کاهش آثار سوء دماهای بالا به ویژه آفتاب سوختگی میوه در سیب انجام شد. تیمارهای استفاده شده در این پژوهش شامل چهار غلظت کائولین (2، 0، 4 و 6 درصد) روی دو رقم مهم و تجاری سیب استان فارس ’گلدن دلیشز‘ و ’استارکینگ دلیشز‘ بود. شاخص های اندازه گیری شده در این پژوهش شامل شاخص های فیزیولوژیکی، آفتاب سوختگی میوه و صفات کمی و کیفی میوه بود. نتایج نشان داد با افزایش غلظت کائولین محلول پاشی شده در هر دو رقم میزان فتوسنتز افزایش و دمای برگ و تعرق کاهش یافت. رقم ’استارکینگ دلیشز‘ آفتاب سوختگی بیشتری نسبت به رقم ’گلدن دلیشز‘ داشت و با افزایش غلظت کائولین، میزان آفتاب سوختگی کاهش پیدا کرد. تیمار کائولین بدون اختلاف معنادار بین سطوح آن، شاخص های کمی میوه را نسبت به تیمار شاهد افزایش داد. در بین شاخص های کیفی میوه تیمار کائولین سبب افزایش وزن خشک و رنگ زمینه و کاهش زنگار زدگی و آب گزیدگی میوه شد. تیمار کائولین بر سفتی، مواد جامد محلول، اسیدیته و رنگ سطحی میوه تأثیر معناداری نداشت.

آفتاب سوختگی، سیب، فیزیولوژی درخت، کائولین، کیفیت میوه