حجت اله رستمی - دانشجوی سابق کارشناسی ارشد دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز
سید جلال طباطبایی - استاد، دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز
فریبرز زارع نهندی - استادیار دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز
محمد رحمن پورآذر - دانشجوی سابق کارشناسی ارشد دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز

سمیت بور یکی از اختلالاتی است که در خاک های شور و مناطق خشک دیده می شود. از بین تمامی منابع آلوده کننده، آب آبیاری مهمترین عامل افزایش بور در خاک است. اصلاح خاک های غنی از بور مشکل است و ارقام می توانند نقش مهمی در مقاومت به سمیت بور ایفا کنند. بدین منظور و برای ارزیابی اثر غلظت های مختلف بور بر غلظت عناصر و نیز توزیع بور در گیاه زیتون آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با شش سطح بور ( 0/2، 10، 20، 30، 40 و 50 میلی گرم در لیتر) و دو رقم زیتون (کنسروالیا و آمیگدالولیا) همراه با چهار تکرار در شرایط گلخانه اجرا شد. نتایج نشان داد که با افزایش سطوح بور میزان نیتروژن، فسفر، پتاسیم و کلسیم در برگ ها کاهش معناداری می یابد. میزان نیتروژن رقم آمیگدالولیا با افزایش غلظت بور به 50 میلی گرم در لیتر 47 درصد در مقایسه با شاهد کاهش یافت. غلظت بور در همه قسمت های گیاه با افزایش سطوح بور در محلول غذایی افزایش یافت. علائم ظاهری سمیت بور توصیف شده در این پژوهش 45 روز بعد از شروع آزمایش ابتدا در رقم آمیگدالولیا در غلظت های ( 30، 40 و 50 میلی گرم در لیتر) و در رقم کنسروالیا 75 روز بعد از آزمایش در تیمارهای 40 و 50 میلی گرم در لیتر ظاهر شد.

جذب عناصر، زیتون، سمیت بور، علائم ظاهری