بررسی رابطه بین مولفه های سازمان یادگیرنده با اثر بخشی مدیران مدارس متوسطه شهرستان ایلخچی سال94-1393

در دنیای پر جنب و جوش و بسیار رقابت آمیز امروزی، اداره سازمان ها پیچیده و دشوار است در این شرایط راه حل های پیشین پاسخگوی مسئله های امروزی نیست. پس آموختن به قصد حل مسئله و یادگیری با هدف توسعه به دستور کارسازمان ها افزوده شده است تا در حال حاضر که بهره گیری از قواعد و فرمول های از پیش تعیین شده راهگشا نیست، فرصت هایی برای رفع نیازهای فوری به کمک یادگیری و رشد فراهم شود. هدف عمده پژوهش حاضر بررسی رابطه ابعاد سازمان یادگیرنده با اثر بخشی مدیران مدارس متوسطه شهرستان ایلخچی در سال 1393-94 بوده است. روش تحقیق پژوهش حاضر توصیفی پیمایشی از نوع همبستگی است. جامعه آماری آن را تعداد 65 نفر مدیر و 1201 نفر دبیر تشکیل داده است، حجم نمونه کارکنان براساس جدول مورگان 56 نفر از مدیران و 280 نفر ازدبیران تعیین گردیده است. روش نمونه گیری پژوهش از نوع طبقه ای نسبتی است در ارتباط با روائی ابزار سنجش به نظرات متخصصین اکتفا شده و اعتبار ابزارها با استفاده از فرمول آلفای کرونباخ برابر به ترتیب 0/78 (سازمان یادگیرنده) و 0/81 (اثر بخشی مدیران مدارس) محاسبه گردیده است. یافته ها نشان می دهد که بین سازمان یادگیرنده و اثر بخشی مدیران رابطه و همبستگی مثبت وجود دارد و از بین پنج مولفه سازمان یادگیرنده بین مولفه های قابلیت های شخصی، مدل های ذهنی و تفکر سیستمی با اثر بخشی مدیران نیز رابطه و همبستگی مثبت وجود دارد ولی بین دو مولفه آرمان مشترک و یادگیری گروهی با اثر بخشی مدیران رابطه و همبستگی وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

سازمان یادگیرنده ، اثر بخشی ، قابلیت های شخصی ، مدل های ذهنی ، تفکر سیستمی ، آرمان مشترک و یادگیری گروهی