بررسی مصادیق نفقه و چگونگی اعمال آن در قانون حمایت از خانواده مصوب سال 1391

این پژوهشی با استفاده از روش توصیفی - تحلیلی درصدد بررسی مصادیق نفقه در قانون حمایت از خانواده سال ۱۳۹۱ انجام شده است. نتایج نشان داد که مصادیق نفقه عبارت است از تامین هزینههای زندگی که شامل خانه اثاث خانه مسکن، طعام و خوراک دارو و درمان و خدمتکار در دو صورت (۱ - مرضی یا نقصان ۲- عادت زوجه) میباشد که از زمان عقد دائم بر عهده شوهر نمی باشد. در واقع نفقه یک نوع وعده مالی است و حکم به نفقه یک حکم شرعی است درباره میزان و حدود آن ضابطه خاصی وجود ندارد بلکه به شئونات خانوادگی عرف و عادت ساکنان هر منطقه و وضع مالی مردم آن محل توجه می کنیم. از شرایط وجوب نفقه ۱-عقد دائم ۲- تمکین میباشد که مراد از تمکین این است که زن در اطاعت شوهر و ادای وظایف زوجیت حسن معاشرت و سکونت در منزل شوهر است نفقه در متعه صورت واجب نمی گیرد اینکه شرط شده باشد. نفقه درباره زنی که مطلقه شده نیز تعلق میگیرد البته در طلاق رجعی در زمان عده واجب است اما در طلاق بائن فقط به شرط باردار بودن نفقه صورت می گیرد زنی هم که شوهرش وفات نموده به طور کلی بیان شده نفقه ندارد چه حامل باشد یا نه زوجین در برابر یکدیگر حقوق و وظایفی دارند که انجام ندادن و رعایت نکردن این حقوق باعث نشوز می شود. زنی که در برابر شوهر اطاعت نمی کند ناشزه محسوب می شود و این امر خود موجب سقوط نفقه می گردد و چنانچه مردی از پرداخت نفقه به زوجه اش خودداری نماید به هر دلیلی می تواند برای مطالبه آن به دادگاه رفته و دادخواست نفقه خویش را نماید. خانواده ها که اصلی ترین رکن اجتماع و جامعه را تشکیل می دهند با آگاهی یافتن از موضوعات فقهی و حقوقی پیرامون زندگی از جمله نفقه می توانند به استحکام و بنیان خانواده کمک نمایند. شاید بسیاری از مشکلات که امروزه در محیط دادگاهها و دادسراها مشاهده می کنیم که در مواردی هم باعث طلاق و از هم گسیختگی بنیان خانوادهها و صدمات اجتماعی به خانوادهها می شود نشات گرفته از عدم آگاهی زوجین در قبال یکدیگر و دور ماندن از بسیاری ارزش های اسلامی که در قالب قوانین فقهی و حقوقی بیان شده می باشد.

کلیدواژه ها:

مصادیق نفقه ، حق حبس ، نشوز زوجه ، عدم تمکین