بررسی عملکرد و مقاومت نسبی پانزده هیبرید کرم ابریشم ایران در شرایط طبیعی و آلوده به گراسری

به منظور بررسی عملکرد پانزده هیبرید کرم ابریشم Bombyx mori در شرایط طبیعی پرورش در سطح مزرعه و نیز تعیین میزان مقاومت این هیبریدها به ویروس پلی هیدروسیس هسته ای، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با پانزده تیمار و پنج تکرار برای هر یک از دو محیط مزرعه و آلوده به عامل بیماری گراسری اجرا شد. تیمارها شامل دوازده هیبرید جدید Xinhang1×Koming1 ،Xinhang2×Koming2 ،Xinhang2×Koming1 ،Xinhang1×Y ،Xinhang1×Koming2 ،Xinhang3×Y ،Xinhang3×Koming2 ،Xinhang3×Koming1 ،Xinhang2×Y ،101433×Koming2 ،101433×Koming1، 101433×Y و سه هیبرید تجاری 103×104 ،31×32 و 107×110 بود. لاروهای هر هیبرید تا پایان سن سوم لاروی به صورت گروهی پرورش یافتند. در ابتدای سن چهارم، لاروهای هر هیبرید به پنج گروه 250 لاروی تفکیک شدند. برای ایجاد شرایط آلودگی به عامل بیماری گراسری، در ابتدای سن چهارم لاروی غلظت LD50 معادل 7 10 پلی هیدرا در میلی لیتر از ویروس BmNPV یا پلی هیدروسیس هسته ای خانواده Baculoviridae تهیه و همراه اولین وعده تغذیه به صورت دهانی به لاروها خورانده شد. شش خصوصیت مورد نظر شامل تعداد لارو زنده، تعداد شفیره زنده، درصد ماندگاری شفیره، وزن پیله، وزن قشر پیله و درصد قشر پیله اندازه گیری و تجزیه آماری شد. آلوده سازی لاروها میانگین تعداد لارو زنده را به میزان16/16 تعداد شفیره زنده را به میزان 47/16 درصد ماندگاری شفیره را به میزان37/88 وزن پیله را به میزان 5/57 وزن قشر پیله را به میزان8/06 و درصد قشر پیله را به میزان 2/34 درصد کاهش داد P<0/0001

کلیدواژه ها:

کرم ابریشم ، هیبرید ، عملکرد ، مقاومت ، گراسری ، باکلوویروس