بررسی الگوی بروز هیستوپاتولوژیک تومورهای بدخیم اولیه ریه در استان همدان از سال 1384 تا 1393

مقدمه و هدف: سرطان ریه هنوز شایعترین علت مرگ دراثر سرطان در بسیاری از کشورها می باشد. در استان همدان بعنوانمنطقه ای با سهم جمعیتی نسبتا قابل توجه از کشور ایران،مطالعات اپیدمیولوژیک مشابهی انجام نشده است، لذا این مطالعه باهدف تعیین فراوانی هیستوپاتولوژیک تومورهای بدخیم ریه در بین مراجعین به بیمارستان های آموزشی شهر همدان از سال1384 تا 1393 انجام گرفت.روش اجرا : این مطالعه از نوع توصیفی مقطعی به روش سرشماری بود که در آن 429 نمونه آسیب شناسی با گزارش تومورریه مورد بررسی قرارگرفته است. تعداد 263 نمونه شامل 225 نفر مرد (85/55%) و 38 نفر زن (14/45%) معیار ورود به مطالعه را داشتند. این نتایج از دفاتر آزمایشگاه های آسیب شناسی بیمارستانهای بعثت و شهید بهشتی و آزمایشگاه رازی همدان ازتاریخ 84/1/1 تا تاریخ 93/12/29 استخراج و چک لیست تکمیل شده است. اطلاعات بدست آمده با استفاده از نرم افزار STATA و آزمونهای آماری X(2), t و آنالیز واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان میدهد که دراستان همدان 44/87 درصد بیماران مبتلا به تومور اسکواموس سل کارسینوما و 25/1 درصد مبتلا به سرطان ریه با سلول کوچک، 14/8 درصد بیماران مبتلا به آدنوکارسینومای ریه و 15/2 درصد از بیماران به سایر گونه های کارسینوم مبتلا هستند. 85/55 درصد نمونه ها مربوط به بیماران مرد و 14/45 درصد نمونه ها مربوط به بیماران زن می باشند. نتیجه نهایی : این مطالعه نشان داد که طی 10 سال مطالعه در همدان، برخلاف نتایج مطالعات جهانی شایعترین تومور برونکوژنیک کارسینوما، نوع اسکواموس سل کارسینوما می باشد و طی مدت بررسی شیوع توموردرمردان بیش تر از زنان است.

کلیدواژه ها:

سرطان های ریه ، کارسینوم سلول سنگفرشی ، هیستوپاتولوژی