بررسی غلظت سرب، کادمیوم، مس و منیزیم در منابع آب زیرزمینی دشت رزن

  • سال انتشار: 1393
  • محل انتشار: مجله پزشکی بالینی ابن سینا، دوره: 21، شماره: 4
  • کد COI اختصاصی: JR_SJH-21-4_009
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 534
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

سهیلا اردکانی

استادیار گروه محیط زیست دانشکده علوم پایه دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان

محمد معانی جو

دانشیار گروه زمین شناسی دانشکده علوم پایه دانشگاه بوعلی سینا همدان

هاله اسدی

دانش آموخته کارشناسی ارشد محیط زیست دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان

چکیده

مقدمه و هدف: ایران در کمربند خشک و نیمه خشک جهان قرار گرفته و 90 درصد آب شیرین مورد نیاز در کشور از منابع آبزیرزمینی تامین میشود. با توجه به آلودگی روز افزون منابع آب قابل بهره برداری و اهمیت پایش مداوم آنها، در این مطالعه،نسبت به ارزیابی غلظت سرب، کادمیوم، مس و منیزیم منابع آب زیرزمینی دشت رزن و تهیه نقشه پهنه بندی عناصر اقدام شد.روش کار: 20 حلقه چاه در سطح دشت انتخاب و نمونه برداری از آنها طی فصول بهار و تابستان سال 1391 مطابق روشاستاندارد انجام شد . قرائت غلظت عناصر نیز پس از انجام آماده سازی نمونه ها از طریق هضم اسیدی، توسط دستگاه ICP انجام گردید. برای تهیه نقشه پهنه بندی عناصر و پردازش آماری داده ها نیز به ترتیب از نرم افزارها ArcGIS و SPSS استفاده شد. نتایج: میانگین غلظت سرب، کادمیوم، مس و منیزیم نمونه ها در فصل بهار به ترتیب برابر با 0/66±5/60، 0/04±0/21، 2/21±32/1 و 302/10±6990 و در فصل تابستان به ترتیب برابر با 0/46±4/86، 0/30±0/08، 25/55±3/63 و 215/65±3654/50 ppm می باشد. مقایسه میانگین غلظت عناصر در نمونه ها با رهنمود WHO بیانگر وجود اختلاف معنی دار (P< 0/05) می باشد به طوری که میانگین غلظت تجمع یافته عناصر پایینتر از حد مجاز بود. نتیجه نهایی : گرچه در حال حاظر منابع آب زیرزمینی دشت رزن در معرض آلودگی بیش از حد مجاز به فلزات سنگین نیست اما استفاده بی رویه و بلندمدت از نهاده های کشاورزی و همچنین استقرار صنایع آلاینده می تواند ضمن تهدید منابع آب زیرزمینی این منطقه، تبعات غیر قابل جبرانی را نیز به دنبال داشته باشد.

کلیدواژه ها

آلودگی آب ، بهداشت محیط ، فلزات سنگین

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.