تاثیر رتینوئیک اسید تمام ترانس و ترکیب آن با سیس پلاتین بر روی بقاء رده سلولی سرطان معده (AGS)

سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 577

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_SJH-20-3_005

تاریخ نمایه سازی: 7 اسفند 1395

چکیده مقاله:

مقدمه و هد ف : رتینوئیک اسید تمام ترانس یکی از ترکیبات گروه رتینوئیدها است که بر روی رشد، تمایز و القاء آپوپتوز درسلول های سالم، پیش سرطانی و سرطانی موثر می باشد . سیس پلاتین، یکی از داروهای موثر در درمان اغلب سرطان ها استکه با اتصال م تقاطع به DNA موجب آپوپتوز می گردد. مطالعات اخیر اثرات هم افزایی رتینوئیک اسید با سیس پلاتین بر روی برخی از رده های سلولی سرطان ملانوما و تخمدان را نشان داده است و لذا در این مطالعه اثرات هم افزایی ترکیب رتینوئیک اسید با سیس پلاتین در رده سلولی سرطان معده (AGS)مورد بررسی قرار گرفت. روش کار : در این مطالعه تجربی رده سلولی سرطان معده در محیط RPMI-1640 کشت داده شد و سپس تاثیر رقت هایمختلف رتینوئیک اسید و سیس پلاتین بر روی این سلول ها به روش های ارزیابی کلونی و رنگ آمیزی آکریدین و اتدیومبروماید بررسی شد.نتایج: یافته ها نشان داد که رت ینوئیک اس ید تمام ترانس به تنها یی اثر قابل ملاحظه ا ی بر رو ی مرگ رده سلول ی سرطان معدهنداشت و لی ترکیب درمانی رتینوئیک اسید تمام ترانس با سیس پلاتین باعث افزایش مرگ سلول ی نکروز و آپوپتوز شد. درسلولهایی که با 10 میکرومولار رتینوئیک اسید تمام ترانس و 5 و 10 میکروگرم سیس پلاتین تیمار شده بودند آپوپتوز بیشترینسبت به گروهها ی تیمار با یک دارو مشاهده شد (P<0.001) به نظر می رسد حساسیت این رده سلولی نسبت به رتینوئیک اسید تمام ترانس وابسته به غلظت سیس پلاتین است. نتیجه نهایی : استفاده همزمان غلظت های پایین رتینوئیک اسید تمام ترانس با سیس پلاتین برای درمان سلولهای سرطانی موثرتراز استفاده به تنهایی از این داروها است.

نویسندگان

نوروز نجف زاده

استادیار گروه علوم تشریحی و پاتولوژی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اردبیل

اسدالله عباسی

دانشجوی کارشناسی ارشد بیوشیمی دانشگاه علوم پزشکی اردبیل

محمد ماذنی

استادیار گروه بیوشیمی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اردبیل

مجتبی امانی

دانشیار گروه بیوفیزیک دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اردبیل