بررسی ایمنوفنوتیپ لنفوم های دستگاه گوارش در بیماران بستری در بیمارستانهای شهر همدان و تعیین ارتباط ایمنوفنوتیپ، محل تومور و سن بیماران با بقای 2 ساله ی آنها

مقدمه و هدف: 40 % لنفوم ها در مناطقی غیر از گر ههای لنفاوی به وجود می آیند و دستگاه گوارش شایعترین محل آنهاست.لنفوم های دستگاه گوارش طبق تعریف هیچگونه شواهدی به نفع درگیری کبد و طحال و گره های لنفاوی یا مغزاستخوان ندارند. شایعترین ایمنوفنوتایپهای لنفوم در دستگاه گوارش MALTOMA, Diffuse large B cell, Burkitt, Follicular, T cell lymphoma است.بیماری در افراد مسن و در جنس مذکر شایع است. سیر بیماری، نحوه درمان و بقای بیماران در بعضی ایمنوفنوتیپ های لنفومدستگاه گوارش متفاوت است. هدف از این مطالعه بررسی ایمنوفنوتیپ لنفوم های دستگاه گوارش در بیماران بستری دربیمارستانهای شهر همدان و تعیین ارتباط ایمنوفنوتیپ، محل تومور و سن بیماران با بقای 2 ساله ی آنها می باشد.روش کار: در این مطالعه ی توصیفی- مقطعی از مجموع 53 نمونه با تشخیص اولیه لنفوم دستگاه گوارش در بیماران بستری در بیمارستان های شهر همدان،در یک محدوده ی زمانی 25 ساله پس از انجام ایمنوهیستوشیمی با مارکرهای CK و LCA و رددرگیری ارگان های دیگر با مراجعه به پرونده ی بیماران 52 مورد لنفوم اولیه دستگاه گوارش تشخیص داده شد. با استفاده از مارکرهای (CD(10)، CD(15)،CyclinD(1)، CD(20)،CD(23)، CD(5)،CD(3 و زنجیره سبک k و λ ایمنوفنوتیپ لنفوم تعیین گردید و آنالیز آماری اطلاعات بدست آمده توسط نرم افزار SPSS 16 و تست chi-square انجام گرفت. نتایج: از نظر جنسی برتری خفیفی در جنس مذکر دیده شد. شایعترین رده سنی دهه ی 6 بود. شیوع ایمنوفنوتیپ MALTOMA60% و سپس 24/5%diffuse large B cell lymphoma بود. شیوع لنفوم در معده 47/2% و در روده باریک 30/2% بود. بقای 2 ساله در 64/2% افراد مثبت بود ، بقاء در 81/2%MALTOMA و در 38/2%DLBL بود که تفاوت معنی دار میباشد (P=0.005). در مورد رابطه بین بقای دو ساله با سن بیماران و محل تومور ارتباط معنی دار نبود (P در مورد اول 0.938 و در مورد دوم 0.308). نتیجه نهایی: در این مطالعه شایعترین لنفوم های گوارش به ترتیب MALTOMA و Diffuse large B cell lymphoma بودند. پروکنوز MALTOMA از DLBL بهتر بود ولی سن و محل در پروگنوز تاثیر نداشت.

کلیدواژه ها:

ایمنوفنوتیپ ، سرطان های معده و روده ، لنفوم