پژمان کرمی - کارشناس ارشد میکروبیولوژی دانشگاه علوم پزشکی همدان
محمدمهدی اصلانی - استاد گروه میکروبیولوژی انستیتوپاستور
محمد نجفی مصلح - استادیار گروه میکروبیولوژی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی همدان
محمدیوسف علیخانی - دانشیار گروه میکروبیولوژی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی همدان

مقدمه و هد ف : بیماریهای اسهالی یک مساله مهم و قابل توجه در سلامت عمومی جامعه خصوصا در کودکان محسوب می گردد.سویه های انتروپاتوژنیک اشریشیا کلی (Enteropathogenic E.coli (EPEC به عنوان عامل عمده اسهال در کودکان خصوصا در کشورهای د رحال توسعه می باشند . به دلیل اثرات نامطلوب اسهال و تداخل در رشد کودکان، در برخی موارد درمان آنتیبیوتیکی توصیه می گردد. از آنجائیکه در سال های اخیر مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک های رایج و مؤثر در درمان بیماری هایعفونی به یکی از چالش های مهم جامعه پزشکی تبدیل شده است، بدین منظور باید مقاومت وحساسیت آنتی بیوتیکی این سویه هادر هر منطقه جغرافیائی مشخص گردد. لذا در مطالعه حاضر الگوی آنتی بیوتیکی این باکتری مورد بررسی قرار گرفت.روش کار : این مطالعه توصیفی - مقطعی بر روی 192 سویه اشریشیا کلی انتروپاتوژن جدا شده از کو دکان مبتلا به اسهال در طیسال 1390-1389 در دانشکده پزشکی همدان انجام پذیرفت . تست های بیوشیمیایی استاندارد و سرولوژی برای تعیین هویت این سویه ها مورد استفاده قرار گرفت. حساسیت آنتی بیوتیکی این ایزوله ها با استفاده از 14 آنتی بیوتیک مختلف با روشاستاندارد دیسک دیفیوژن آگار و بر اساس معیار CLSI انجام پذیرفت. مقاومت به سه یا بیش از سه کلاس از آنتی بیوتیک ها مقاومت چند دارویی تعریف گردید. نتایج: نتایج این مطالعه نشان داد که سویه های اشریشیا کلی انتروپاتوژن به ترتیب بیشترین مقاومت را به سفپودوکسیم (97%) تریمنوپریم (60/7%)، تتراسایکلین (58/4%) و آمپی سیلین (45/8%) دارند. مقاومت به چند آنتی بیوتیک 68/7% بود. این سویه ها همچنین بیشترین حساسیت رانسبت به آنتی بیوتیکهای ایمی پنم, سفتریاکسون و سیپروفلوکساسین نشان دادند. نتیجه نهائی : سویه های EPEC مورد مطالع ه با مقاومت نسبت به آمپی سیلین و تتراسایکلین و حساسیت مناسب نسبت به فلوروکینولونها از عوامل عمده اسهال در کودکان میباشند . نتایج این پژوهش پیشنهاد میکند که مقاومت ضد میکروبی در سویه های اشریشیا کلی بالا بوده و تجویز و مصرف آ نتی بیوتیکها به صورت منطقی انجام نمی گیرد واین امر درمان بیماریهای عفونیرا با مشکل مواجه می سازد. لذا بانظارت بر مصرف موادضدمیکروبی در درمان عفونتهایی که واجد مقاومت های چندداروییمی باشند و در صورت امکان تعیین فنوتیپ و ژنوتیپ سویه های مقاوم می توان تاحدودی از توسعه مقاومت در باکتریهاجلوگیری به عمل آورد.

آنتی بیوگرام ، اسهال ، اشریشیاکلی، مقاومت آنتی بیوتیکی