بررسی تأثیر توانبخشی دهلیزی در درمان سالمندان مبتلا به سرگیجه خوش خیم وضعیتی
محل انتشار: مجله پزشکی بالینی ابن سینا، دوره: 18، شماره: 1
سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 419
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SJH-18-1_004
تاریخ نمایه سازی: 7 اسفند 1395
چکیده مقاله:
مقدمه و هد ف : با ورود به دوره سالمندی تغییرات بارزی در عملکرد فیزیولوژیک سیستم های درگیر درسیستم تعادلی بدن رخمی دهد و ممکن است مشکلات متعددی را برای سالمندان در پی داشته باشد. استفاده از توانبخشی دهلیزی رویکرد مفیدی دردرمان بیمار ان مبتلا به سرگیجه می باشد . تاکنون مطالعات اندکی به بررسی تأثیر توانبخشی دهلیزی در جمعیت سالمند مبتلا بهسرگیجه پرداخته اند. هدف از انجام این مطالعه، تعیین تأثیر توانبخشی دهلیزی بر بهبود علائم سالمند ان مبتلا به سرگیجه خوش خیم وضعیتی (Benign Paroxysmal Positional Vertigo (BPPV بود. روش کار : در این مطالعه مقطعی تحلیلی تعداد 46 فرد سالمند (محدوده سنی 72-61 سال) مبتلا به (BPPV) که به شیوه غیر احتمالی آسان انتخاب شده بودند مورد ارزیابی قرار گرفتند . کلیه بیماران سالمندی که با علائم سرگیجه محیطی به درمانگاهگوش و حلق و بینی بیمارستان امام خمینی اهواز مراجعه می کردند در ابتدا توسط متخصص گوش و حلق و بینی معاینهمی شدند و تاریخچه گیری کاملی از آن ها صورت می پذیرفت. سپس جهت ارزیابی دقیقتر ، بیماران تحت آزمایش VNG قرار می گرفتند. در مرحله بعد بیماران انتخاب شده تحت درمان توانبخشی وستیبولار (VR) به روش Epley قرار گرفتند و پس از اتمام دوره درمانی، نتایج DHI و VNG آن ها مجددا ثبت شد . ارزیابی تأثیر توانبخشی وستیبولار از طریق مقایسه یافته های DHI و VNG در قبل و بعد از انجام تمرینات صورت گرفت . تجزیه و تحلیل اطلاعات از طریق آزمون تی زوج و با استفاده از نرم افزار SPSS 15 صورت پذیرفت. نتایج: میانگین سن بیماران مورد مطالعه 4/5±67/28 سال بود. انجام برنامه VR باعث کسب نتایج هالپایک (آزمون وضعیتی) طبیعی در 31 نفر(67/4 درصد) و کاهش شدید دامنه نیستاگموس ها در 9 نفر گردید . در این مطالعه بین دامنه نیستاگموس های مشاهده شده و امتیازات در حالت قبل از درمان- همبستگی آماری معناداری مشاهده گردید (r=0/77). انجام VR باعث کاهش معنادار میانگین امتیازات DHI در وضعیت پس از توان بخشی وستیبولار (16/12±53/26) نسبت به وضعیت قبل از آن (9/23±15/36) گردید ((P-value<0/001). نتیجه نهایی : به طور کلی یافته های این مطالعه نشان داد که توانبخشی دهلیزی روش بسیار مفیدی در درمان سالمندان مبتلا بهسرگیجه می باشد . عدم درمان مناسب سرگیجه در این قشر، آن ها را در معرض آسیب های جدی ناشی از عدم تعادل از جملهشکستگی های استخوانی و معلولیت های طولانی که منجر به ناتوانی در انجام فعالیت های روزمره می گردد، قرار می دهد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
نادر صاکی
دانشیار گروه گوش و حلق و بینی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز
آرش بیات
عضو هیأت علمی گروه شنوایی سنجی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز
سهیلا نیک اخلاق
دانشیار گروه گوش و حلق و بینی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز
فرامرز معماری
کارشناس ارشد آمار