بیورآکتور امولسیونی : فن آوری نوین در تصفیه زیستی ترکیبات آلی فرار هوا
محل انتشار: مجله پزشکی بالینی ابن سینا، دوره: 17، شماره: 1
سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 753
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SJH-17-1_001
تاریخ نمایه سازی: 7 اسفند 1395
چکیده مقاله:
مقدمه و هد ف : تصفیه زیستی فن آوری نوین ی در تصفیه آ لاینده های هوا است. این فن آوری امروزه می تواند جایگزین مناسبیبرای روشهای تصفیه شیمیائی و فیزیکی باشد . در بین روشهای تصفیه زیستی، بیورآکتور امولسیونی گزینه جدیدی است کهمشکلات بیورآکتورهای مرسوم را ندارد . در این رآکتور مشکل انسداد بستر در بیورآکتورهای مرسوم با استفاده از حبابهایفعال زیستی به عنوان جایگزین بستر برطرف شده است . میزان جذب آلاینده در این بیورآکتورها نیز با استفاده از یک فاز آلیزیستی مخلوط با فاز مایع افزایش یافته است و لذا این رآکتور می تواند برای تراکمهای بالای تولوئن ورودی بکار رود . هدف ازاین مطالعه طراحی بیورآکتور امولسیونی برای تصفیه بخارات تولوئن و تعیین شرایط بهینه پار امترهای عملیاتی برای عملکردمداوم آن بوده است.روش کار: در این مطالعه تجربی تحلیلی ابتدا میکروارگانیسمهای غالب تجزیه گر آلاینده شناسائی، استخراج و جهت تزریق بهبیورآکتور تغلیظ شدند. در مرحله بعد پس از طراحی بیورآکتور، تأثیر عوامل مختلفی همچون زمان ماند، مقدار اکسیژن و نوعو غلظت فاز آلی بر روی عملکرد بیورآکتور مورد بررسی قرار گرفته و شرایط بهینه برای فعالیت مداوم بیورآکتور انتخابگردید. در مرحله آخر عملکرد مداوم بیورآکتور در شرایط بهینه مورد پایش قرار گرفت.نتایج: یافته های تجربی نشان داد که زمان ماند 15 ثانیه، مقدار اکسیژن 40 درصد و غلظت 4 درصد حجمی ان-هگزادکان شرایط بهینه برای بیورآکتور بوده اند . میانگین ظرفیت و بازده حذف بیورآکتور برای تراکم بخار تولوئن ورودی حدود (1g/m(3 به ترتیب 231/68g/m(3)h و 88/44% بود . مدلهای آماری استخراج شده حداکثر ظرفیت حذف این بیورآکتور را 426/21g/m(3)h پیش بینی کرده است.نتیجه نهایی : با توجه به اینکه ظرفیت حذف این بیورآکتور چندین برابر بیورآکتورهای دیگر می باشد، این بیورآکتور پتانسیلجایگزینی بجای بیوفیلترها و صافیهای چکنده زیستی را دارا می باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فرشید قربانی شهنا
استادیار گروه بهداشت حرفه ای دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی همدان
فریده گلبابائی
استاد گروه بهداشت حرفه ای دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران
جواد حامدی
استادیار گروه میکروبیولوژی دانشکده زیست شناسی دانشگاه تهران