CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

آسیب های مغزی مزمن در بوکسورهای آماتور

عنوان مقاله: آسیب های مغزی مزمن در بوکسورهای آماتور
شناسه ملی مقاله: JR_SJH-15-1_007
منتشر شده در شماره 1 دوره 15 فصل بهار در سال 1387
مشخصات نویسندگان مقاله:

مسعود رحمتی - کارشناسی ارشد گروه تربیت بدنی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه بوعلی سینا
فرزاد ناظم - استادیار گروه تربیت بدنی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه بوعلی سینا
کیوان شعبانی مقدم - کارشناسی ارشد گروه تربیت بدنی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه بوعلی سینا
محمدمهدی رحمتی - استادیار گروه علوم اجتماعی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه گیلان

خلاصه مقاله:
مقدمه و هد ف : ورزش بوکس با گرایشی که در بین قشر جوان و نوجوان دارد، به دلیل خشونت ظاهری و اصابت ضرباتمستقیم مشت به سر، صورت و سیستم عصبی مرکزی، پیوسته مورد انتقاد مجامع گوناگون قرار گرفته است. گروهی درانجمن های ورزشی و پزشکی، بوکس را همراه عوارض جسمانی و عصب شناختی می دانند، گروهی دیگر نیز معتقدند کهعوارض جانبی این ورزش بیش از سایر ورزشها نیست. بر این اساس هدف این مطالعه تعیین آسیب های مغزی مزمن در گروهیاز بوکسورهای آماتور بود.روش کار: در یک مطالعه مورد شاهدی سه گروه 20 نفری از مردان ورزشکار بطور اتفاقی انتخاب شدند. گروه اولبوکسورهای آماتور با حداقل 4 سال فعالیت ( در معرض ضربات مستقیم به سر )، گروه دوم فوتبالیست های آماتور با حداقل 4سال فعالیت (در معرض ضربات نه چندان شدید به سر )، و گروه سوم افراد غیر ورزشکار. گروه ها به لحاظ وزن، قد، سن وتحصیلات همگن بودند . برای درک اختلال مغزی ، از روش مصاحبه بوسیله پزشک استفاده گردید. سپس آزمونهای ویسکانسین،بوناردل، بندر گشتالت، حافظه بصری کیم کاراد، بنتون و حافظه وکسلر (فرم الف)، انجام گرفت و در ساعت مشخص و شرایطیکسان از آزمودنی ها در حالت استراحت نوار مغزی گرفته شد.نتایج: تجانس واریانس های بین گروهی به روش آماری بدست آمد . بعلاوه تفاوت معنی داری میان جنبه نوروسایکولوژیکتوانایی های دیداری - ساختاری در گروه ها بدست آمد (P=0/000). در آزمون حافظه بصری کیم کاراد، در حافظه بصری میان مدت و بلند مدت اختلاف معنی داری در سه گروه مشاهده شد (P=0/000 و P=0/009)، بطوریکه کمترین نمره ها به بوکسورهاتعلق داشت. همچنین 6 مورد EEG غیر نرمال در بوکسورها مشاهده شد. نتیجه نهائی : به طور کلی می توان خاطر نشان کرد که یک دوره چهار ساله ورزش بوکس آماتور می تواند اثر معنی داری بر نقصان ادراک و حافظه دیداری و جهت یابی فضایی بوکسورها داشته باشد. بعلاوه بوکس آماتور در مطالعه ما ارتباط معنی داری با آسیب های مغزی مزمن داشت.

کلمات کلیدی:
آسیب های مغزی مزمن ، اختلالات نوروسایکولوژیک ، بوکس آماتور

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/570212/