بررسی سطح پلاسمائی هوموسیستئین در موشهای کلستاتیک و تأثیر آن بر ترشح نیتریک اکساید در کبد

هوموسیستئین (Hcy) یکی از اسیدهای آمینه دارای گروه تیول می باشد که به عنوان فاکتور مخاطره آمیز بعضی از بیماریهای قلب و عروق و از جمله عوامل تولید رادیکالهای آزاد اکسیژن (-)(O(2 شناخته شده است. در بیماری کلستاز وجود آثاراسترس اکسیداتیو Hcy و ایجاد و پیشرفت تولید رادیکالهای آزاد (-)(O(2 گزارش شده است. هدف از این بررسی تعیین و شناخت بیشتر عوامل مؤثر در اختلالات پاتولوژیک ناشی از تغییرات غلظت هوموسیتئین پلاسما و NO کبدی در شرایط کلستاز می باشد. در این مطالعه تعداد ١٥٠ عدد موش صحرائی از نژاد Spraque - Dawley و با میانگین تقریبی وزن 20±200گرم مورد آزمایش قرار گرفت . حیوانات در سه گروه کنترل، SHAM و گروه تحت عمل جراحی بستن مجرای صفراوی (BDL) و به تعداد 12-10 عدد در هر گروه تقسیم شدند . پس از شروع آزمایشات و مشاهده بیماری کلستاز در گروه BDL در روزهای 7، 14، 21 و 28 و پس از انجام بیهوشی در حیوانات ، اقدام به گرفتن خون از قلب آنان شد . همچنین دو ساعت قبل از خونگیری مقدار 100mg/kg و 40 متیونین به موشهای هر گروه و به روش داخل صفاقی تزریق گردید . اندازه گیری مقادیر سیستئین و متیونین پلاسما توسط HPLC و HPLC-UV صورت گرفت . تعیین مقدار نیتریت و نیترات جهت بر رسی مقدار NO نیز به عمل آمد. داده های حاصله با استفاده از آزمون های آماری ANOVA دوطرفه و Post Hoc Test مورد ارزیابی قرار گرفت و اختلافات حاصله با P<0.05 معنی دار تلقی گردید. نتایج این بررسی نشان داد که بیلیروبین و آنزیم های کبدی در گروه BDL نسبت به گروه های کنترل و SHAM افزایش معنی داری داشت (P<0.05). مقدار HcY در گروه BDL در روز ١٤ بسیار بالا و معنی دار بود (P<0.01). مقدار اسیدهای آمینه سیستئین و متیونین گروه BDL نسبت به دو گروه دیگر افزایش معنی داری داشت (P=0.01). نسبت نیترات / نیتریت درگروه BDL نسبت به گروه های کنترل و SHAM بیشتر و با P<0.01 تفاوت معنی داری نشان داد. بر اساس این نتایج ،به نظر می رسد که عوامل آسیب رسان اکسید کننده سیستمیک در مدل بیماری کلستاز انسدادی احتمالا در ارتباط با مکانیسم های وابسته به NO موجب بروز ناهنجاریهای کبدی می شوند.

کلیدواژه ها:

کلستاز ، نیتریک اکساید ، هوموسیستئین