مطالعه هیپوکلسمی اولیه در نوزادان بستری در بیمارستانهای آموزشی دانشگاه علوم پزشکی همدان

هیپوکلسمی اولیه که در ٤٨ ساعت اول عمر رخ می دهد یک اختلال الکترولیتی مهم در نوزادان است که عدمتشخیص و درمان مناسب آن می تواند باعث عواقب خطرناکی مانند تشنج و مرگ نوزاد گردد. این مطالعه با هدفتعیین فراوانی، علت و نوع تظاهرات بالینی هیپوکلسمی اولیه در نوزادان بستری در بیمارستان های فاطمیه و اکباتانهمدان در سال ١٣٨١ انجام شده است.روش کار در این مطالعه توصیفی تحلیلی آیندهنگر به صورت تهیه چک لیست و استخراج اطلاعات لازم از پرونده بیماران و سپس تجزیه و تحلیل دادهها توسط نرم افزار SPSS10 بود.از بین ١٨٠ نوزاد با سن زیر ٤٨ ساعت، ٢٥ مورد دچار هیپوکلسمی بودند و از این تعداد ١٧ مورد دچارآسفیکسی، ٧ مورد دچار پره ماچوریتی و ١ مورد نوزاد مادر دیابتی بودند. تظاهر بالینی هیپوکلسمی اولیه در ٢٥نوزاد مبتلا به ترتیب : تشنج، کاهش رفلکس های نوزادی و تحریک پذیری بود.نتیجه نهایی اینکه فراوانی هیپوکلسمی اولیه در جامعه مورد مطالعه نسبتًا بالا بوده و نوع تظاهرات بالینی ناشیاز آن با دیگر مطالعات انجام شده در سایر کشورها مطابقت داشت، اولین علت هیپوکلسمی اولیه در این مطالعهآسفیکسی نوزاد و در مطالعات دیگر کشورها پره ما چوریتی نوزاد بود.

کلیدواژه ها:

خفگی نوزاد ، کاهش کلسیم خون ، نوزاد نارس