بشیر حندان - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان
محسن خطیبی نیا - استادیار گروه عمران دانشکده ی مهندسی دانشگاه یبرجند
هاشم جهانگیر - دانشجوی دکتری سازه دانشکده ی مهندسی دانشگاه فردوسی مشهد

فلسفه ی طراحی لرزه ای سازه ها، کاهش خسارت های وارد بر سازه در اثر نیروهای زلزله است. این امر به کمک اختصاص فیوزهایی در سازه قابل دستیابی است. فیوزها زودتر از بقیهی اعضای سازه در برابر نیروهای زلزله به حد نهایی خود میرسند و در نتیجه از ایجاد خسارت در بخش های دیگر سازه جلوگیری میکنند. از طرف دیگر، با اختصاص فیوز در سازه ها، خسارت ها به صورت کنترل شده در آنها رخ می دهند و میتوان این عضوها را پس از وقوع زلزله به راحتی تعمیر و تعویض کرد. این امر هزینه های تعمیر سازه، بدون نیاز به طراحی سازه با عضوهایی با مقطع های بزرگ را به شدت کاهش میدهد. برای دستیابی به این موضوع، سیستم نوینی به نام قاب خمشی خرپایی مهاربندی شده با مهاربند کمانش ناپذیر زانویی توسعه پیدا کرده است. از برتری های این سیستم میتوان به اتصالات ساده و قابل اجرا، وزن کم و همچنین، امکان ایجاد دهانه های بزرگ در طبقه های سازه اشاره کرد. علاوه بر این، به علت وجود خرپا، امکان عبور تاسیسات از درون سقف به راحتی وجود دارد. این پژوهش، به بررسی رفتار لرزه ای این سامانه ی نوین مهار جانبی میپردازد. پس از معرفی و الگوسازی هندسه های مختلف قاب خمشی خرپایی، به کمک تحلیل های غیرخطی، زاویه ی انحراف بهینه برای مهاربندهای زانویی انتخاب و پیشنهاد میشود.

قاب خمشی خرپایی، مهاربند کمانش ناپذیر زانویی، زاویه ی انحراف، تحلیل استاتیکی غیرخطی