رابطه بین خلاقیت دانش آموزان و نگرش های فرزندپروری والدین

هدف این پژوهش بررسی رابطه بین خلاقیت دانش آموزان و نگرشهای فرزند پروری والدین بود. روش پژوهش توصیفی همبستگی می باشد. ابزار پژوهش دو پرسشنامه آزمون زمینه یابی مداد کاغذی چند جوابی سنجش خلاقیت (MPPT (تورنس، و برای سنجش نگرش والدین از پرسشنامه زمینه یابی نگرش والدین (PAS (دروز و تی هن ( 1957 (استفاده شد. روایی صوری و محتوایی هر دو پرسشنامه به تایید متخصصان رسید. پایایی ابزار ها با استفاده از آلفای کرونباخ برای پرسشنامه سنجش خلاقیت 89/0 و برای پرسشنامه زمینه یابی نگرش والدین 83/0 محاسبه گردید. اجرای هر دو پرسشنامه به روش سرشماری انجام شد. جامعه آماری شامل دانش آموزان دختر مدارس ناحیه 2 شهرستان تهران بود. به روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای و با استفاده از جدول حجم نمونه مورگان تعداد 350 دانش آموز دختر و والدین آنها انتخاب شدند. تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی انجام شد. نتایج نشان داد که بین رشد خلاقیت دانش آموزان و نگرش های فرزندپروری والدین رابطه معنی داری وجود دارد. بین بعد خلاقیت سیالی دانش آموزان و نگرش های فرزندپروری والدین رابطه معنی داری وجود دارد. بین بعد خلاقیت بسط دانش آموزان و نگرش های فرزندپروری والدین رابطه معنی داری وجود دارد. بین بعد خلاقیت ابتکار دانش آموزان و نگرش های فرزندپروری والدین رابطه معنی داری وجود دارد. بین بعد خلاقیت انطاف پذیری دانش آموزان و نگرش های فرزندپروری والدین رابطه معنی داری وجود دارد. رابطه بین میزان عوامل مختلف خلاقیت دانش آموزان (سیالی، بسط، ابتکار و انعطاف پذیری) و میزان نگرشهای فرزند پروری والدین (سلطه گری، سهل انگاری و وابستگی شدید) متفاوت است. میزان خلاقیت دانش آموزان با برخی متغیرهای دموگرافیک (سطح تحصیلات، وضعیت رفاهی و شغل والدین، پایه تحصیلی) متفاوت است.

کلیدواژه ها:

خلاقیت سیالی ، ابتکار ، انعطاف پذیری ، بسط ، سبکهای فرزند پروری ، والدین