فرهاد یزداندوست - دانشیار دانشکده عمران، دانشگاه صنعتی خواجه نصیر الدین طوسی
مهران مهدوی مقدم - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران-آب، دانشگاه صنعتی خواجه نصیر الدین طوسی
محمدمسعود نوروزی - دانشجوی دکتری عمران-آب، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی

حوضه آبریز هامون هیرمند در شرق کشور، در همسایگی کشور افغانستان از حوزه های دارای اهمیت راهبردی است. در این منطقه وجودانرژی های تجدید پذیر فراوان باد و خورشید، بستر بسیار مناسبی برای توسعه منابع آب غیر متعارف مانند آب نمک زدایی شده به کمک این انرژی ها فراهمکرده است. در این پژوهش ابتدا به کمک مدل ویپ (WEAP)، منابع ومصارف آب حوضه مدلسازی شده و سپس برای پیش بینی وضعیت آینده درافق سال 1420 با نگاه توسعه پایدار و حفظ محیط زیست دریاچه هامونمقدار کمبود آب (Unmet Demand) مشخص گردیده است. در گام بعد برای اعمال رویکرد پیوندی (Nexus) از مدل لیپ (LEAP) استفاده گردید بدین صورت که برای سمت تولید (Supply Side) انرژی های بادی و خورشیدی و برای سمت تقاضا (Demand Side) کارخانه های نمک زدایی در نظر گرفته شد. نتیجه حاصل اینکه با اعمال سناریوی استفاده از آبغیرمتعارف با نگاه پیوندی انرژی می توان کمبود آب را تعدیل کرد.

انرژی های تجدیدپذیر، توسعه پایدار، حوضه آبریز هامون هیرمند، رویکرد پیوندی، مدل لیپ، مدل ویپ