افزایش راندمان خطوط تولیدی با استفاده از تکنیک FMEA (مطالعه موردی: خط پرس مجتمع فولاد اسفراین)

روش تجزیه و تحلیل خطا و اثرات ناشی از آن (FMEA ) ریسک وقوع خطرات بالقوه را در طول مراحل تولید برای جلوگیری از دریافت محصول نامطلوب توسط مشتری و به خطر افتادن اعتبار و شهرت شرکت محاسبه نموده و از آن طریق، اقدامات اصلاحی را توصیه می نماید. از آنجایی که مهمترین هدف، انتخاب اقدام اصلاحی مناسب برای کاهش ریسک و خرابی ها می باشد، لذا گزینه هایی که ریسک خرابی بالاتری دارند، اهمیت ویژه ای دارند. بنابراین همواره با یک عدد تحت عنوان عدد ریسک پذیری سروکار خواهیم داشت که از حاصلضرب سه پارامتر شدت خطا، احتمال وقوع خطا و احتمال کشف خطا به دست می آید. در نهایت با اولویت اقدامات اصلاحی تعریف شده و منابع محدود به خطاهای با ریسک، اولویت بندی علل بالقوه بر اساس عدد ریسک بالا( RPN ) تخصیص داده می شوند. در این مقاله در این مقاله به صورت مطالعه موردی در مجتمع صنعتی اسفراین با شناسایی و رفع علل احتمالی شکستهای به وجود آمده در فرایندهای برنامه ریزی تولید ذوب، فرایند انتقال و شارژ گرم، فرایند پیش گرم، آهنگری پرس و عملیات حرارتی پرس و کاهش شکستها با استفاده از تکنیک(FMEA)، سعی در بررسی تاثیر این روش جهت افزایش راندمان خط پرس داریم.

کلیدواژه ها:

تجزیه و تحلیل خطا و اثرات ناشی از آن ، درجه اولویت ریسک ، فرایند برنامه ریزی تولید ذوب ، فرایند انتقال و شارژ گرم ، فرایند پیش گرم ، فرایند آهنگری پرس و فرایند عملیات حرارتی پرس