بررسی لزوم اندازه گیری سرمایه فکری در شفافیت گزارشگری مالی

هدف صورتهای مالی عبارت است از ارائه اطلاعات تلخیص و طبقه بندی شده درباره وضعیت مالی، عملکرد مالی و انعطاف پذیری مالی واحد تجاری است که برای طیف گسترده از استفاده کنندگان صورت های مالی در اتخاذ تصمیماتاقتصادی مفید واقع گردد,ترازنامه به عنوان مهمترین صورت مالی نشان دهنده ی وضعیت مالی یک موسسه در یک زمان مشخص است سرمایه به عنوان یکی از سهبخش اساسی ترازنامه، در مورد مؤسسه ها، به هر دارایی برمی گردد که باعث ایجاد جریان های نقدی آتی شود. بیشتر داراییهای شناخته شده ماهیت مشهود و عینی دارند، بنابراین،سرمایه مشهود به دارایی های فیزیکی و مالی سازماناشاره دارد.ارزش این داراییها به طور ادواری افشا می شود و به آسانی بر روی ترازنامه به دست آمده از ثبت های مالی این شرکت ها یافت می شود.اما آیا ترازنامه می تواند ارزش واقعی یک شرکت یا سازمان را مشخص نماید؟ درادبیات حسابداری مفهومی به نام سرمایه فکری وجود دارد که عامل تبدیل منابع به حداکثر ارزش در سازمانهاست و سنجش کمی سرمایه فکری سازمانهابه معنای میزان منابع ارزش آفرین در سازمان است و این خود نشان دهنده ی ارزش سازمان می باشد. اندازه گیری سرمایه فکری از دو جهت حائز اهمیت است،یکی درون سازمانی، که هدف آن تخصیص بهتر منابع در راستای کارایی وبه حداقل رساندن هزینه های سازمان است؛دیگری برون سازمانی،که هدف از آن، در دسترس قراردادن اطلاعات سرمایه گذاری های موجود و بالقوه ی سازمانبرای پیش بینی رشد آینده و نیز برنامه ریزی های بلند مدت است.لذا ضرورت اندازه گیری سرمایه فکری برای سازمان و گزارشگری آن برای ذینفعان بر اندیشمندان عرصه مالی پوشیده نیست در این مقاله برانیم تا با بررسیمقاله های ارائه شده در این خصوص، تعاریف و مفاهیم مطرح در خصوص سرمایه فکری رابیان نموده و مدل ها و الگوهای اندازه گیری را عنوان نماییم

کلیدواژه ها:

سرمایه فکری ، مدل های اندازه گیری ، شفافیت ، گزارشگری