استفاده ازروش های کلاسیک و نوین اصلاح نباتات دربهبود عملکردگیاهان دارویی

به علت استفاده درصد قابل توجهی از جمعیت جهان از گیاهان برای درمان بیماری ها و نیازهای اولیه درمانی خود، کشت گیاهان دارویی و اصلاح واریته های مهم و ارزشمند دارویی در سر لوحه برنامه های کشاورزی و صنعتی جوامع قرار دارد. در حال حاضر تعداد ارقام به دست آمده از طریق اصلاح گیاهان دارویی بسیار کم و ناچیز است. هدف ازاصلاح گیاهان دارویی، افزایش کمیت و کیفیت آن دسته از مواد موثره در این گیاهان است که در صنایع دارویی از اهمیت خاصی برخوردار هستند. اصلاح گیاهان دارویی به دو دسته اصلی و روش های کلاسیک ( شامل انتخاب، هیبریداسیون، القا پلی پلوئیدی و اینتروگرسیون ) و روش های نوین ( ریزازیادی و کشت بافت، مهندسی ژنتیک، دستکاری ژنتیکی توالی DNA) تقسیم می شود که هر کدام از روش ها مزایا و معایبی دارد. نکته قابل توجه در مقایسه روش های یاد شده این است که با استفاده از روش های نوین در مدت زمان کواه و با مصرف انری کمتر انبوهی از گیاهان دارویی با خصوصیات موردنظر خواهیم داشت.

کلیدواژه ها:

هیبریداسیون ، کشت بافت ، پلی پلوئیدی