امید رهایی - دانشجوی دکترای معماری دانشگاه علم و صنعت - هیات علمی دانشگاه آزاد اسلا
زهرا کوچکیان پور - دانشجوی کارشناسی معماری

ایران، سرزمین اسرار و شگفتیهاست . ایرانیان در معماری سرآمد همگان بوده اند و جهانیان شیوه های ساخت بسیاری از بناهایشان را همچنان که اسناد تاریخی آن موجود است از مردمان ایران زمین آموخته اند . به نوشته ی استاد احمد حامی «در زمینهای نمناک و آبدار که کندن زمین و زیستن در زمین دشوار بوده، همچنین برای ایمن بودن از یورش دشمنان، روی تپه ها (کله ی تپه ها ) جای زندگی می ساختند که جاهای زیادی با پیشوند و پسوند «کل» به جا مانده است: (کل + ات ) ، کلات (بجنورد ، مهاباد ، چاه بهار)» این مقاله گویای این مطلب است که چرا اقوام آریایی از دیر باز تاکنون زیستگاه خود را در فلات ایران و قسمتی از سلسله جبال زاگرس انتخاب کردند و علت تجمعی زندگی کردن آنها که تا به حال حفظ شده و چگونگی ساخت بناهایشان که بر گرفته از فرهنگ و اقلیم منطقه است، مورد بررسی قرار خواهد گرفت . همچنین این مقاله در پی آنست تا به بررسی ویژگیهای اکولوژیکی این سکونتگاهها با رویکرد خاص به مصالح مورد استفاده در آنها بپردازد و مصادیق پایدار بودن معماری محلی و بومی این مناطق را که از دیرباز مورد استفاده بوده است را مورد بررسی قرار داده و در نهایت با تحلیل نمونه های موردی معماری تدافعی، برخی از مضامین توسعه پایدار را تشریح نماید.

ویژگیهای اکولوژیکی، محیط زیست، توسعه پایدار ، سکونتگاههای محلی، قلعه های دفاعی