بررسی سیر تکاملی ساختاری پهنه زاگرس مرتفع در ناحیه سمیرم- جنوب غربی اصفهان

سال انتشار: 1385
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,610

فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

TABASMINE02_031

تاریخ نمایه سازی: 17 مرداد 1387

چکیده مقاله:

کوهزاد زاگرس شامل سه زون ساختاری سنندج، سیرجان، زاگرس مرتفع و زاگرس چین خورده می باشد. زون زاگرس مرتفع دارای گسلش زیاد و پیچیدگی ساختمانی است و در واقع مجموعه ای از ورقه های راندگی است. به نظر می رسد که ساختار اولیه زاگرس مرتفع مشابه زاگرس چین خورده بوده است و بعد از آن با سوار شدن (impose) گسلها و راندگی های بعدی بر ساختمان این پهنه، چین خوردگیهای قبلی در هم ریخته و وضعیت پیچیده فعلی را که ترکیبی از گسلهای بی شمار و چینهای زیاد با ساز و کارهای مختلف است بوجود آورده است. شاهد این مدعا وجود ناودیس بزرگ ونک با طول محور بیش از 20 کیلومتر در شمال غرب سمیرم است که از لحاظ ابعاد در زاگرس مرتفع مشابهی ندارد. طول محور ناودیس قبل از درهم ریختگی بیش از 50 کیلومتر بوده که با حرکت ورقه راندگی سمیرم به سمت جنوب غرب در قالب یک ساختمان فلسی (Imbricate fan) به سه قلعه تقسیم شده و حرکت این قطعات در نهایت موجب در هم ریختگی ساختمان قسمت جنوبی ناودیس و ایجاد چین ها و گسلهای کوچکتر با راستا و امتدادهای مختلف شده است.

نویسندگان

شهلا مغزی نجف آبادی

دبیر رسمی آموزش و پرورش شهرستان طبس- مدرس حق التدریس دانشگاه آزاد اسلا

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • درویش زاده، ع (1370) زمین شناسی ایران: نشر دانش امروز ...
  • مفزی نجف آبادی. ش، (1377) بررسی وضعیت ساختاری ناحیه سمیرم ...
  • نمایش کامل مراجع